การปฏิบัติและการศึกษาพระธรรมวินัยในพระพุทธศาสนา : หน้า 79/124

แล้วก็สิ่งเหล่านั้นมามากมาย จนกระทั่งทำให้พระพุทธศาสนาต้องสูญหายไปจากโลกนี้โดยปริยาย ดังนั้นหมู่สงฆ์ทั้งหมดจึงเป็นต้องตั้งใจศึกษาและปฏิบัติตามพระวินัยให้ครบถ้วน ทั้ง ๓ ประการ คือ มีชีวิต ปฏิบัติ และปฏิเวธ ชนิดใดที่ชีวิตเป็นเดิมพ้น เพื่อให้ประจักษ์แจ้งในอริยมรรค อริผล ระดับต่าง ๆ ในพระพุทธศาสนาด้วยตนเอง แม่เพียงระดับต้นก็ ตาม ซึ่งอ่อนจะสามารถดำรงพระพุทธศาสนาให้อยู่ยั่งยืนมั่นคงต่อไปได้ โดยไม่อุดมธารทายไปจากโลก นี้ คือ อานุภาพของการรักษาพระธรรมวินัยไว้ด้วยการศึกษาและปฏิบัติของหมู่สงฆ์พร้อมกันทั้งแผ่นดิน ซึ่งจะมให้พระพุทธศาสนามีความมั่นคงเป็นปิ๊กแผ่นจากการท่าหน้าที่เผยแผ่องบำบรุงพระศาสนา อภิธานิยมข้อ ๔ “ให้ความเคารพบฤกษ์ที่เป็นประธานง และรับฟังถ้อยคำของท่าน” สำหรับข้อบ่ง หมู่ใช้การเคารพนับถือกันและกันเป็นหัวใจในการปกครองสงฆ์ กล่าวคือ ในพระภิญญาสงฆ์หนึ่ง ๆ ที่ประกอบกันมานาน จะประกอบด้วยสมาชิก ๔ ประเภท คือ ๑) พระเณรผู้บวชมานานและอายุมาก ๒) พระเณรผู้พรษมาก ๓) พระอุปฌาย์ผู้เป็นสงฆ์มิตร ๔) สังฆธิรณผู้ได้รับการคัดเลือกให้เป็นหัวหน้าและมีอำนาจในการปกครองสงฆ์นั้น การที่สงฆ์ยังปกครองกันอยู่ ก็เพราะอาศัยความเคารพยำ ๒ สถานะ คือ ๑) ในด้านการปกครอง ก็อาศัยความเคารพนับถือเชื่อฟังฐานะของท่านผู้มีอำนาจที่ได้รับการแต่งตั้งนั้น ๒) ในด้านความประพฤติ ก็อาศัยความเคารพเพื่อหวังให้ท่านผู้มีอายุพุทธามากกว่า ผู้สามารถเป็นต้นแบบความประพฤตให้บ่งได้ ดังนั้น การปฏิบัติด้วยความเคารพนับถือและเชื่อฟังถ้อยคำของพระเณรผู้เป็นนี้ ย่อมทำให้การปกครองสงฆ์มีความเป็นปึกแผ่นมั่นคง เพราะพระเณรผู้ประพฤติดีปฏิบัติ ขอบเป็นต้นแบบด้านความประพฤติ เป็นผู้นำ และเป็นต้นแบบด้านการปฏิบัติธรรมเพื่อ การบรรลุผลแห่งพุทธพจน์ นี่คือฐานะของการปฏิบัติหน้าด้านความเคารพและให้เกียรติ เป็นกันและกัน ย่อมทำให้พระพุทธศาสนามีความมั่นคงเป็นปึกแผ่น ๒ การฝึกตนของสมาชิกที่ดี อภิธานิยมข้อ ๕-๖ คือหลักการฝึกตนของสมาชิกที่ดี อภิธานิยมข้อ ๕ ไม่ดูแ๕ู่อำนาจความอยากที่จะเกิดขึ้น สำหรับข้อยกงามเพื่อให้สมาชิกในองค์กรรู้จักการดำรงชีวิตด้วยความมั่นคง สันโดษ คือเป็นผู้มีจำนาณในการรับและการใช้จ่าย ๔ ตามความจำเป็นของชีวิต เพื่อไม่ให้เป็นภาระของประชาชน เพื่อควบคุมกิจไม่ให้ทำเสร็จสมาน และเพื่อเป็นต้นแบบ การดำเนินชีวิตที่ดีงามแก่ประชาชน อันจะส่งผลให้ประชาชนเกิดความศรัทธามั่นคงต่อ พระพุทธศาสนาอย่างมั่นคงไม่เสื่อมคลาย