วิธีรักษาใจให้เป็นกลาง : หน้า 6/124

วิธีรักษาใจให้เป็นกลาง 1. พิจารณาให้เห็นโลกธรรม 8 ประการว่าเป็นสิ่งที่ทุกคนย่อมต้องประสบไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เลย เป็นของคู่โลก เมื่อพิจารณาได้ ใจจะบรรเทาทุกข์หวั่นไหวในสิ่งเหล่านี้ลงได้ 2. สิ่งใดที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม ขาดหรือเกินที่ดี ก็ช่วยกันจัดการแบ่งปันให้สมาคมกัน แมงในบางครั้งเราจะได้รับความลำบากบ้าง ก็อดทนอม 3. วางใจเป็นกลางด้วยการพิจารณาว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน ใครทำกรรมใดไว้ก็ย่อมได้รับผลของกรรมแน่นอน สุรพลังไม่เที่ยง เมื่อเกิดขึ้นก็มีอยู่ และที่สุดต้องเสื่อมสลายไปเป็นธรรมดา จึงดีอธิยออะไรได้ เพราะเป็นเช่นนี้ใจไม่ยึดมั่น จักไม่วุ่นวายสังข์ใจ 4. หมันนอนสมาธิอยู่เสมอ ๆ เพราะการนั่งสมาธิจะแก้ให้ใจหนแน่น ไม่ยึดติดในวัตถุสิ่งของต่าง ๆ ได้ง่าย มักเป็นเช่นนี้ใจไม่ยึดมั่น จักไม่วุ่นวายสังข์ใจ ได้ง่าย มองเห็นสิ่งต่าง ๆ ไปตามความเป็นจริง และสามารถละความยินดีร้ายยอมรับสภาพที่เกิดขึ้นได้ทุกเหตุการณ์ ในสมัยอดีต พระโพธิสัตว์บังเกิดในลูกเคราะห์เรียนศิลปวิทยาทุกแขนงในสำนักอาจารย์ท่านปาโมกข์เมื่อมารดาติดลำลับไปแล้ว แมวกญาติขอร้องให้แต่งงาน แต่ท่านกลับเห็นความไม่เที่ยงของชีวิตสามารถพิจารณาสุภาษัญญาในยา จึงอยากออกบวช เพราะฉะนั้น ท่านจึงเริ่มตั้งโรงทานแจกข้าวปลาอาหารและเสื้อผ้าแก่คนที่ผ่านมา โดยไม่มีความตกใจเลย เมื่อได้อาศัยเหมาะสม ท่านตัดสินใจออกจากบ้านด้วยผืนผ้าห่มอยู่ แล้วคิดที่จะบำเพ็ญบุญบารมีให้ถึงที่สุดโดยเริ่มทานเป็นผู้ประพฤติดีแก่กลาสลอย่างยิ่ง คือไม่ยอมเปลี่ยนผ้าที่สวมใส่ จนเก่า ขาดวิ่น ไม่อาบน้ำ ไม่ติดเส้นมือเล็บเท้า ไม่ทำความสะอาดร่างกาย มีติบัญญัติดีและสร้างทำเป็นเวลา 1 มหาโลมะสงวจิยา พระสูตรและอรรถกถาเปลู. เล่มที่ 15