การสร้างบุญและชีวิตหลังความตาย : หน้า 83/124

เรื่องนี้เราต้องเตือนตัวเองบ่อย ๆ เพราะเรื่องบุญคือสิ่งที่เราจะผลจากได้เอง ๆ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเตือนว่า ความตายไม่มีเครื่องหมายบอกให้รู้ล่วงหน้า เท่ากับบอกว่า “ลูกเอ๋ย บุญจะหมดเมื่อไรไม่รู้ล่วงหน้า นะเจ้าประมาณในการสร้างความดี” ไปโลกหน้าก็ขึ้นบุญ คนเราตายแล้วไม่สูญ ชีวิตหลังความตายมีจริง ขณะนี้เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้ต้องขึ้นบุญทุกเมฆย่ใจ เมื่อจะโลกไปอยู่โลกนั่นก็ขึ้นบุญอีกเหมือนกัน ยกตัวอย่าง เช่น เวลาตายจากโลกนี้แล้ว จะไปไหนก็น้อยกับว่ามีบ่อยหรือมีบ่อยมาก ถ้ามีบุญเต็มที่นับเอง ก็ไปสวรรค์ชั้นดี (สวรรค์ชั้นที่เป็นที่บุญนมของพระโพธิสัตว์) ซึ่งเราใช้พิพพาเรียกกันแบบชาวบ้านว่า “ดิสม์รี” แต่บางคนที่กำลังบุญหย่อน ตายแล้วไปเกิดเป็นยักษ์บ้าง ภูเขาวางบ้าง ได้อยู่ที่เชิงป่าหิมพานต์เท่านั้น ไม่ได้ไปสวรรค์ชั้นดี ๆ เพราะมีบุญน้อย เลยอยู่ได้แค่นัน แมงไม่ตัวเต็มนั้นก็ในยักษ์ต้องขึ้นบุญ ยิ่งถ้าสวรรค์ก็ขึ้นบุญ เคยเรื่องปรากฏมากแล้ว บางคนขณะนี้ไปอยู่ในสวรรค์ใหม่ ๆ ก็ปลื้มอปลื้มใจในทิศพสมบัติ วิวาม และรศมีสีสันของกายทิพย์ แต่พอเหลียวซ้ายแลขวา วิวานอื่น ๆ เขามสมบัติว่ากว่า รศมีสีสันเขาง่ายกว่า ทิพยสมบัติของเรากระจอกลงอย่างเสียเหลือเกิน หน้าบ่อยไปเลย แต่ถ้ามีลูก ๆ หลาน ๆ กรวดน้ำไปให้วิมานก็ว่างพรืบรับขึ้นมาด้วยทิพย์สมบัติสวรรค์ หน้าบานไปเลย แต่ถ้าไม่มีใครกรวดน้ำไปให้หน้ามืดเลยก็แล้วกัน เพราะฉะนั้น แม้เกิดเป็นเทวาบนสวรรค์ก็ยังต้องขึ้นบุญ อย่ากล้าวสร้างบุญ เมื่อเราทราบดีแล้วว่าไปเกิดอยู่ในสวรรค์ก็ต้องขึ้นบุญ ไปก็อยู่ในบรรกต้องขึ้นบุญ การมีชีวิตอยู่ในโลกล้นก็ต้องขึ้นบุญ ไม่ว่าจะที่ไหน ก็ต้องขึ้นบุญ แม่ที่สุดจะไปบรรลุผล นิเวพาน ก็ต้องขึ้นบุญ แต่บุญเก่าของเรามีอยู่เท่าไรก็ไม่รู้ จะหมดตอนใดก็ไม่รู้ นี่คือเรื่องที่อันตรายสุด ๆ แต่ถ้าไม่ค่อยจะได้คืนกัน เพราะเหตุนี้ เมื่อคนที่คุณยายอาจารย์มหารัตนอภิลักษจันทร์ ขนุนญี มีชื่ออยู่ ท่านจึงมั่นใจว่าให้มั่นสร้างบุญ คุณยายท่านถึงกับใช้ว่า “ยายบุญบู๋” ท่านใช้คำนี้ เพราะท่านไปเห็นชีวิตหลังความตายอย่างที่ว่ามานี้ เพราะฉะนั้น ก็ทุกคนรีบบุญตามคุณยายเกิด ชาตินี้จะได้สบาย ชาตินี้นึกายอีก แล้วหลังจากชาติก็ไปอีกจะเป็นอย่างไร เราต้องสร้างบุญกันให้เยอะ ๆ ตุณไว้พาชาติเดินหน้า พร้อมทั้งอธิฐานล้อมคอกให้แน่นหนา ให้เกิดมาเป็นนักสร้างบารมีทุกพากชาติ เกิดมาสร้างบุญอย่างเดียว เพื่อบุญไปต่อบุญ เสี่ยงบุญกันไว้จะได้มั้งไปทุกพากชาติ จักรทั้งไม่มีอุปสรรคใด ๆ มาบัดขวางหนทางแห่งการสร้างบารมีได้อีก แล้วจะเป็นผู้ที่มีบุญบารมีอย่างเต็มเปี่ยม เหมือนดังที่พระสัมพุทธเจาทรงทำให้สำเร็จก่อน และจะได้พบกับความสำเร็จสมใจได้ดั่งใจดั่งเป็นนักสร้างบารมีอย่างต่อเนื่องมาหลายพากหลายชาติ