ข้อความต้นฉบับในหน้า
ภายในเวลาต่อมา พระธรรมภายก็เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพิตาใหม่หรือคุณแม่ของลูกที่วานทองของท่าน เพื่อเท่านได้ฝากข้อความมิจฉามตัวลูก และลูก ๆ ของท่านที่อยู่ในเมืองมนุษย์ ซึ่งท่านเทพิตาใหม่หรือคุณแม่ของลูก ก็ได้ไปกล่าวแห่งความรักและความคิดถึงมิถึงดวงตาและทุกในครอบครัวในท่านเองที่ว่า ตอนนี้ท่านมีความสุขมาก ท่านได้ฝันแห่งบุญทุก ๆ บุญที่ท่านตั้งใจพุ่มสอไว้แล้ว สัญญาแล้วบุญที่ท่านได้ทำไว้ในนี้จึงได้สูญลายไปไหนเลย เพราะเท่านั้นที่ท่านได้เห็นพิษสมบัติหลาย ๆ ของท่านแล้ว ท่านก็ได้เห็นทิ้ง วิญญาณมิเต่าเหล่านี้เกิดขึ้นด้วยผลแห่งบุญอะไร ซึ่ง ณ ตอนนี้ท่านเข้าใจภูมใจและดีใจในสิ่งที่ลูกสาวของท่านทั้งสองคนทุ่มเททำอย่างเต็มที่เต็มกำลัง นั่นคือการที่ลูกได้มารับบุญเป็นอุปสิกาเขตในแดนที่วัด และการที่ลูกสาวคนโตได้ทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญยอดลูกยานนมิดร เพราะสิ่งที่ลูกสาวทั้งสองของท่านกำลังทำอยู่นี้ ล้วนเป็นบุญอันมหาศาลที่จะติดตามตัวตลอดไปข้างล่าง ซึ่งเป็นบุญอันมหาศาลที่จะติดตามตัวตลอดไปข้างล่าง ซึ่งเป็นบุญอันมหาศาลที่จะติดตามตัวตลอดไปข้างล่าง ซึ่งเป็นบุญอันมหาศาลที่จะติดตามตัวตลอดไปข้างล่าง