ความสำคัญของการรวมหมู่ในพระพุทธศาสนา : หน้า 78/124

การประชุมรวมหมู่คุณเป็นเนื่องนี้ถือเป็นหัวใจสำคัญของการดำรงองค์ ให้ดูดมาร่วมกันในระยะยาว ทั้งนี้เพราะการรวมกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา จะทำให้ สมาชิกขององค์กรมีกำลังรู้สึกที่ดีในการอยู่ร่วมกันอย่างน้อย ๓ ประการ คือ ๑ รู้สึกว่าตนเป็นเจ้าขององค์การ ๒ รู้สึกวาณมีโอกาสในการสร้างสรรค์องค์กร ๓ รู้สึกว่าตนเป็นผู้รับผิดชอบขององค์การ องค์ใดที่สมาชิกมีความรู้สึกที่ดีทั้ง ๓ ประการนี้ ย่อมจะนำไปสู่ความมีอุดมการณ์ เป็นหนึ่งเดียวกัน และพร้อมที่จะพิทักษ์ปกป้องรักษาองค์อย่างเต็มกำลังความรู้ความ สามารถ แม้แต่ชีวิตก็อุทิศให้แทนองค์ได้คืออาณภาพของการประชุมร่วมกันอย่างเสมอ ของหมู่สงู ซึ่งทำให้พระพุทธศาสนามีความมั่นคงอยู่ในโลกนี้นานกว่าสองพันห้าสองปีกว่า ปีแล้ว อธิษฐานธรรมข้อที่ ๒ "พร้อมเพรียงกันประชุม พร้อมเพรียงกันเลิกประชุม และ พร้อมเพรียงกันทำสิ่งที่สงบสิ่งที่ทำ" ความพร้อมเพรียงกันของหมู่คณะทั้ง ๓ วาระนี้ คือ การแสดงออกถึงภาพของหมู่คณะ หรือความพร้อมใจเป็นหนึ่งเดียวกันของสมาชิกทั้ง หมู่คณะ ยินดีเต็มใจที่จะร่วมเป็นร่วมตายกันในยามทุกข์และในยามสุข เพื่อแสดงภาพการ ของหมู่คณะให้สำเร็จลุล่วงไปได้ตามเป้าหมายและกำหนดเวลา ขณะเดียวกัน หากในยามใด ที่มีภัยอันตรายมากล้ำกราย สมาชิกทั้งมดงก็กพร้อมใจที่จะพิทักษ์รักษาช่องว่างใหพ้นพัน อุปสรรครวมวิกฤตอันตรายไปได้อย่างปลอดภัยและสง่างาม โดยไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยาก ลำบากใด ๆ ทั้งสิ้น นี้คืออาณภาพแห่งความเป็นเอกภาพของหมู่สูง ซึ่งทำให้พระพุทธ- ศาสนามีความมั่นคงเป็นปึกแผ่นยืนยงมาตลอดถึงปัจจุบัน อธิษฐานธรรมข้อที่ ๓ "ไม่บังอาจคิดสิ่งที่ไม่ได้บัญญัติ ไม่ลำบากสิ่งที่ไม่ได้แล้ว ถือ ปฏิบัติมั่นตามสถานที่พระองค์บัญญัติไว้ สำหรับข้อข้อนี้เป็นความมั่นคงสูงสุดของพระพุทธศาสนา เปรียบเหมือนประเทศชาติ จะมั่นคงสูงสุดต้องมีกฎหมายที่เรียกว่า รัฐธรรมนูญ ซึ่งเป็นเมบทุกหมายสูงสุดที่ทุกคน ต้องยึดถือปฏิบัติคงนั่น ใครจะละเมิดได้ จะเปลี่ยนแปลงตามใจชอบไม่ได้ เพราะ รัฐธรรมนูญคือโครงสร้างของระบบการปกครองประเทศ การแก้ไขรัฐธรรมนูญตามใจชอบ ก็คือการทำลายโครงสร้างระบบการปกครองของประเทศโดยตรง ซึ่งจะเป็นเหตุให้เกิด ความสับสนวุ่นวาย ไร้ระเบียบวินัยขึ้นในสังคมและประเทศชาติ อันจะนำพามาสู่ ความล่มสลายในที่สุด พระธรรมวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมอบไว้เป็นศาสดาเทวะองค์ก็เรียบ ได้กับรัฐธรรมนูญของพระพุทธศาสนา การแก้ไขเปลี่ยนแปลงพระธรรมคำสอนตามใจชอบ ย่อมเป็นการทำลายโครงสร้างความมั่นคงของพระพุทธศาสนาโดยตรง เป็นเหตุให้เกิดการ ปฏิบัติผิด ๆ นี้ในหมู่สงู ซึ่งจะยิ่งผลให้พุทธบริษัททั้งหลายสิ้นศรัทธาในพระพุทธศาสนา