ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปกิณกธรรม
เรื่อง : พระมหาเสถียร สุวณฺณฐิโต ป.ธ. ๙ / พระมหาวิริยะ ธมฺมสารี ป.ธ. ๙
ยิ่งให้ ยิ่งได้
“ขุมทรัพย์คือบุญนั้น อำนวยผลที่น่าปรารถนาทุกอย่างแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เทวดา
และมนุษย์ปรารถนานักซึ่งผลที่น่าพอใจใด ๆ อิฐผลทั้งหมดนั้น อันบุคคลย่อมได้ด้วยบุญนิธินี้”
ทุกชีวิตต้องการความสุข ไม่ว่าจะเป็นความสุข
ระดับใดก็ตาม ตลอดจนถึงความสุขที่แท้จริงอันสูงสุด
ปราศจากกิเลสเข้าสู่พระนิพพาน สิ่งที่สามารถบันดาล
ความสุขทั้งหลายมาได้ สิ่งนั้นคือบุญ บุญเป็นเหมือน
ขุมทรัพย์ใหญ่ที่คอยติดตามและบันดาลให้เกิดสิ่งที่
ดีงามแก่ผู้เป็นเจ้าของประดุจเงาตามตัว ผู้มีบุญมาก
ชีวิตย่อมมีอุปสรรคน้อย ตรงข้ามกับผู้ที่มีบุญน้อย
ชีวิตย่อมมีอุปสรรคมาก และยิ่งเรามีบุญมากเท่าไร
หนทางที่จะบรรลุเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต คือ
พระนิพพาน ก็จะยิ่งสะดวกสบายง่ายดายยิ่งขึ้นไป
เท่านั้น การสั่งสมบุญให้ได้มาก ๆ จึงเป็นความ
จำเป็นพื้นฐานของทุก ๆ ชีวิต
แต่น่าเสียดาย ที่คนส่วนใหญ่ยังขาดความรู้
ความเข้าใจในเรื่องโลกและชีวิตที่ถูกต้องคนเหล่านั้น
จึงประมาทมัวเมา หวงแหนทรัพย์ไว้ ไม่ขวนขวาย
ในการทำทานกุศล ไม่เห็นผลดีที่เกิดจากการให้
ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ในทานสูตร ว่า
"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าว่าสัตว์ทั้งหลายพึงรู้ผลแห่ง
การจำแนกทานเหมือนอย่างเรารู้ไซร้ สัตว์ทั้งหลาย
ยังไม่ให้แล้วก็จะไม่พึงบริโภค
การทําทานเป็นเส้นทางแห่งความสุข
เราทราบกันดีแล้วว่า “ทาน” เป็นทางมาของ
บุญที่จะเกิดขึ้นในใจของผู้ให้ และเมื่อเกิดขึ้นแล้ว
นอกจากจะช่วยพัฒนาคุณภาพของจิตใจให้สูงขึ้น
ยังจะนำสิ่งที่ดีงาม คือ ความสุขและความสำเร็จ
ในทุก ๆ ด้านมาสู่ชีวิตด้วย บุญนี้เองที่คอยสนับสนุน
อยู่เบื้องหลัง ดังที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า “ความมี
วรรณะงาม ความมีเสียงไพเราะ ความมีทรวดทรงดี
ความมีรูปสวย ความเป็นใหญ่ ความมีบริวาร อิฐผล
ทั้งหมดนั้น อันบุคคลย่อมได้ด้วยบุญนิธินี้
สำหรับผู้มีปัญญาที่แม้จะเข้าใจถึงคุณค่าของ
การทำทาน ไม่ประมาท ไม่หวงแหนทรัพย์ไว้ คือ
มีปกติเป็นผู้ให้อยู่แล้ว ก็ยังควรศึกษาถึงวิธีทำทาน
ที่ถูกต้องตรงตามพุทธวิธีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพราะยิ่ง
เราทำได้ถูกต้องมากเท่าไร บุญที่เกิดขึ้นก็จะมากขึ้น
ไปด้วย
ผลของทานแต่ละประเภท
ผลของการทำทานโดยทั่วไปแล้ว ย่อมทำให้
ผู้ให้เกิดความอิ่มใจ มีความสุขสบายใจ แม้จะทำ
เพียงเล็กน้อยก็ตาม ก็ให้อานิสงส์แก่ผู้ทำทานนั้นได้
ที่จะไม่ให้ผลนั้นเป็นไม่มี ดังนั้น เมื่อเราทำทานจึง
มักตั้งจิตอธิษฐานขอให้ผลบุญนั้น ส่งผลให้เราได้
ในสิ่งที่ปรารถนา ซึ่งนอกจากการอธิษฐานจิตกำกับ
แล้ว ทานบางอย่างก็ให้อานิสงส์โดยตัวของทานเอง