ยิ่งให้ ยิ่งได้ - ขุมทรัพย์แห่งบุญ : หน้า 4/99

ปกิณกธรรม เรื่อง : พระมหาเสถียร สุวณฺณฐิโต ป.ธ. ๙ / พระมหาวิริยะ ธมฺมสารี ป.ธ. ๙ ยิ่งให้ ยิ่งได้ “ขุมทรัพย์คือบุญนั้น อำนวยผลที่น่าปรารถนาทุกอย่างแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เทวดา และมนุษย์ปรารถนานักซึ่งผลที่น่าพอใจใด ๆ อิฐผลทั้งหมดนั้น อันบุคคลย่อมได้ด้วยบุญนิธินี้” ทุกชีวิตต้องการความสุข ไม่ว่าจะเป็นความสุข ระดับใดก็ตาม ตลอดจนถึงความสุขที่แท้จริงอันสูงสุด ปราศจากกิเลสเข้าสู่พระนิพพาน สิ่งที่สามารถบันดาล ความสุขทั้งหลายมาได้ สิ่งนั้นคือบุญ บุญเป็นเหมือน ขุมทรัพย์ใหญ่ที่คอยติดตามและบันดาลให้เกิดสิ่งที่ ดีงามแก่ผู้เป็นเจ้าของประดุจเงาตามตัว ผู้มีบุญมาก ชีวิตย่อมมีอุปสรรคน้อย ตรงข้ามกับผู้ที่มีบุญน้อย ชีวิตย่อมมีอุปสรรคมาก และยิ่งเรามีบุญมากเท่าไร หนทางที่จะบรรลุเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต คือ พระนิพพาน ก็จะยิ่งสะดวกสบายง่ายดายยิ่งขึ้นไป เท่านั้น การสั่งสมบุญให้ได้มาก ๆ จึงเป็นความ จำเป็นพื้นฐานของทุก ๆ ชีวิต แต่น่าเสียดาย ที่คนส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ ความเข้าใจในเรื่องโลกและชีวิตที่ถูกต้องคนเหล่านั้น จึงประมาทมัวเมา หวงแหนทรัพย์ไว้ ไม่ขวนขวาย ในการทำทานกุศล ไม่เห็นผลดีที่เกิดจากการให้ ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ในทานสูตร ว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าว่าสัตว์ทั้งหลายพึงรู้ผลแห่ง การจำแนกทานเหมือนอย่างเรารู้ไซร้ สัตว์ทั้งหลาย ยังไม่ให้แล้วก็จะไม่พึงบริโภค การทําทานเป็นเส้นทางแห่งความสุข เราทราบกันดีแล้วว่า “ทาน” เป็นทางมาของ บุญที่จะเกิดขึ้นในใจของผู้ให้ และเมื่อเกิดขึ้นแล้ว นอกจากจะช่วยพัฒนาคุณภาพของจิตใจให้สูงขึ้น ยังจะนำสิ่งที่ดีงาม คือ ความสุขและความสำเร็จ ในทุก ๆ ด้านมาสู่ชีวิตด้วย บุญนี้เองที่คอยสนับสนุน อยู่เบื้องหลัง ดังที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า “ความมี วรรณะงาม ความมีเสียงไพเราะ ความมีทรวดทรงดี ความมีรูปสวย ความเป็นใหญ่ ความมีบริวาร อิฐผล ทั้งหมดนั้น อันบุคคลย่อมได้ด้วยบุญนิธินี้ สำหรับผู้มีปัญญาที่แม้จะเข้าใจถึงคุณค่าของ การทำทาน ไม่ประมาท ไม่หวงแหนทรัพย์ไว้ คือ มีปกติเป็นผู้ให้อยู่แล้ว ก็ยังควรศึกษาถึงวิธีทำทาน ที่ถูกต้องตรงตามพุทธวิธีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพราะยิ่ง เราทำได้ถูกต้องมากเท่าไร บุญที่เกิดขึ้นก็จะมากขึ้น ไปด้วย ผลของทานแต่ละประเภท ผลของการทำทานโดยทั่วไปแล้ว ย่อมทำให้ ผู้ให้เกิดความอิ่มใจ มีความสุขสบายใจ แม้จะทำ เพียงเล็กน้อยก็ตาม ก็ให้อานิสงส์แก่ผู้ทำทานนั้นได้ ที่จะไม่ให้ผลนั้นเป็นไม่มี ดังนั้น เมื่อเราทำทานจึง มักตั้งจิตอธิษฐานขอให้ผลบุญนั้น ส่งผลให้เราได้ ในสิ่งที่ปรารถนา ซึ่งนอกจากการอธิษฐานจิตกำกับ แล้ว ทานบางอย่างก็ให้อานิสงส์โดยตัวของทานเอง