การฝึกสมาธิในโครงการพิเศษ : หน้า 18/99

แม้วิธีจะหลากหลาย แต่ก็ไปได้บนทางเดียวกัน การฝึกสมาธิในโครงการนี้ แม้ผู้เข้าอบรมจะเคยฝึกการปฏิบัติมาก่อนหลายรูปแบบและ หลายวิธีการ แต่เมื่อลงมือปฏิบัติอย่างจริงจังแล้ว พบว่าสามารถสอดคล้องและดำเนินไปได้ อย่างกลมกลืน อย่างเช่นพระธรรมทายาทบุญรักษ์ คุณธีโร อายุ ๓๖ ปี ตัวแทนพระธรรมทายาท จากศูนย์อบรมวัดหน้าเกตุ จ.ปัตตานี เล่าว่า "ตอนอายุ ๒๐ ปี เคยฝึกนั่งสมาธิแบบมโนมยิทธิและเพ่งกสิณไฟ และยังสามารถรักษาศีล ๕ ได้บริสุทธิ์ ฝึกนั่งสมาธิอย่างต่อเนื่องได้ถึง ๔ ปี จิตใจสงบเป็นสมาธิมาก แต่พองานมากขึ้นก็เริ่ม ห่างจากการนั่ง จนเวลาผ่านไป ๑๐ กว่าปี จึงได้มาบวชและเริ่มนั่งสมาธิอย่างจริงจังอีกครั้งในโครงการนี้ ในช่วงแรกที่เข้าโครงการ ยังนั่งสมาธิตามแบบเดิมที่เคยฝึกมา คือ กำหนดลมหายใจ ให้ลมไหล เข้าออกตามฐานของกาย และภาวนาพุทโธ ขณะนั่งภาวนาแบบเดิมก็เริ่มคิดว่ามันน่าจะมีอะไรที่ มากกว่าความสงบ จึงเปลี่ยนมาทำตามที่หลวงพ่อสอน คือ ภาวนา “สัมมา อะระหัง” เอาใจมาไว้ที่ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อัศจรรย์มาก เพราะใจนิ่งเร็วขึ้น สงบง่ายขึ้น สามารถเข้าถึงความสบาย ได้อย่างง่าย ๆ ถ้าใจยังไม่สงบ ก็จะพิจารณามูลกรรมฐาน เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ ทวนไปทวนมา แล้วจึงภาวนา “สัมมา อะระหัง” ประมาณ ๒-๓ นาที ร่างกายก็เริ่มเบา ใจขยายได้ เมื่อทำใจเบา ไปเรื่อย โดยไม่คิดอะไร อยู่ ๆ ก็มีดวงแก้วโปร่งใส ในขณะที่เอาใจจรดอยู่กับ ดวงแก้ว ก็เห็นพระแก้วใสลอยอยู่สูงมาก ค่อย ๆ เอาจิตไปจับเบา ๆ น้อมท่านมาเบา ๆ มาวางไว้ตรง หน้าตัก แล้วท่านก็เข้ามานั่งสมาธิอยู่ในตัว เป็นพระแก้วใส ...ตอนนี้ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน หรือเดิน จะพยายามจรดใจนิ่ง ๆ ไว้ที่องค์พระ และเพียงแค่ระลึกถึงท่าน ก็จะเห็นท่านได้