ชีวิตชาวพุทธในคองโก: ความเชื่อและการฝึกจิตใจ วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน กันยายน พ.ศ.2553 หน้า 51
หน้าที่ 51 / 99

สรุปเนื้อหา

งานวิจัยนี้ศึกษาชีวิตของชาวพุทธในลูบุมบารี ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ที่ยังคงยึดมั่นในพระพุทธศาสนา แม้เผชิญกับสงครามและความยากลำบาก ความเชื่อและการฝึกสมาธิกลายเป็นเครื่องมือสำคัญในการเผชิญหน้ากับทุกข์ พร้อมทั้งสะท้อนให้เห็นถึงความแข็งแกร่งในจิตใจ การอบรมโดยพระอาจารย์จากเซาท์แอฟริกาเป็นโอกาสให้ชาวพุทธได้ใกล้ชิดกับหลักธรรมเป็นครั้งแรก ตั้งแต่วันที่ ๑๓-๒๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ โดยมุ่งหวังให้พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองในดินแดนห่างไกลและช่วยบรรเทาความทุกข์ในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

-ชีวิตชาวพุทธในคองโก
-ความเชื่อในพระพุทธศาสนา
-สงครามและความทุกข์
-การนั่งสมาธิ
-ประสบการณ์การอบรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เป็นอีกวันที่เธอนึกถึงพระพุทธเจ้าเป็น อารมณ์ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องยากเลย เพราะกลุ่ม ชาวพุทธในลูบุมบารี ทางใต้สุดของสาธารณรัฐ ประชาธิปไตยคองโก ก็ทำอย่างนี้กันนานแล้ว อาจ เรียกได้ว่าเป็นทศวรรษ นับตั้งแต่ “ท่านโพธิราชา” (ชาวคองโกผู้ได้พบกับพระภิกษุชาวอินเดียตั้งแต่ อายุ ๑๕ ปี) ได้นำพาผู้คนรอบกายมุ่งตรงสู่ หลักธรรมของพระพุทธองค์ ชีวิตประจำวันของ ชาวพุทธในดินแดนห่างไกลก็เริ่มดำเนินไปเช่นนี้ เรื่อยมา พวกเธอไม่ได้สวดแค่เพียงตอนปรุงอาหาร เท่านั้น แม้กำลังซักผ้าและกวาดลานบ้านก็ทำด้วย เหตุใดหนอ คนเหล่านี้จึงต้องการที่พึ่ง คงต้องนึกทบทวนดูว่า หากบ้านเกิด คือ โลก ใบแคบ ๆ ที่ทุกคนใฝ่หา พวกเธอคงรู้สึกขอบคุณ อย่างเหลือล้นที่บ้านเล็ก ๆ หลังนี้ได้ทิ้งสมบัติ ใต้ดินไว้มากมาย เพชรและทองคำที่คนทั้งโลก ต่างแย่งชิง กำลังนอนนิ่งลึกลงไปใต้ฝ่าเท้าของเธอ นี่เอง แต่เสียงขอบคุณนั้นอาจไม่ทันได้ปรากฏ เพราะสิ่งที่อยู่ควบคู่เสมอมา คือ สงคราม (นับแต่ ปี พ.ศ. ๒๕๔๑ ชาวคองโกต้องเผชิญความทุกข์ ยากครั้งใหญ่จากพิษสงครามโลกแอฟริกัน ซึ่งเกิด ขึ้นในคองโก) จากความสูญเสียครั้งแล้วครั้งเล่า พวกเธอคงอดคิดไม่ได้ว่า จริง ๆ แล้วบ้านเล็ก ๆ หลังนี้ ก็ไม่ได้สวยหรูเท่าใดนัก..... วางใจเบา ๆ สบาย ๆ เสียงนำนั่งสมาธิของพระอาจารย์ดังขึ้น ๆ อย่างแผ่วเบา แม้ท่านไม่ได้ใช้คำนี้โดยตรง แต่ก็ พอจะแปลได้เช่นนี้เมื่อเป็นภาษาไทย เพื่อละลาย เรื่องราวและภาพเก่า ที่ผ่านมาของพวกเธอให้ หมดไป และนำพาชาวพุทธในถิ่นห่างไกล เข้าใกล้ โลกสงบที่อยู่ภายในใจเป็นครั้งแรก นับเป็นเวลา เกือบ ๒ สัปดาห์ ตั้งแต่วันที่ ๑๓-๒๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ ที่พระอาจารย์ได้เดินทางจากวัดพุทธ โจฮันเนสเบิร์ก เซาท์แอฟริกา เพื่อไปจัดอบรม อุบาสิกาแก้วครั้งแรกถึงคองโก ด้วยความเมตตา ของคุณครูไม่ใหญ่ที่ปรารถนาให้พระพุทธศาสนา เจริญรุ่งเรืองไปทุกดินแดนทั่วโลก หญิงชาวพุทธหลายสิบชีวิตที่กำลังนั่ง ต่อหน้าพระอาจารย์ ไม่ต่างจากชาวพุทธคองโก คนอื่น ที่เชื่อมั่นว่าพระพุทธศาสนาจะเป็นยาแก้ ทุกข์ขนานเอก แต่ที่ผ่านมายังคงปฏิบัติได้ไม่มาก นักเพราะความห่างไกลจากต้นแหล่งคำสอนและ ความรู้ที่มีอยู่จำกัด การนั่งสมาธิในอาการสงบนิ่งวันนี้ จึง ไม่ต่างจากชีวิตที่รุกคืบไปสู่ความสุขตามคำสอน ดั้งเดิม ๒ มือ ที่ประสานบนตักอย่างนุ่มนวล ดั่งความมั่นคงที่จะยึดมั่นพุทธศาสนาตลอดชีวิต วิถีสันติบนเส้นทางโครงการบวชอุบาสิกาแก้ว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More