การดูแลรักษาทรัพย์สินและความรับผิดชอบ : หน้า 93/136

9. ต้องเอาใจใส่ตรวจกิจการอยู่เสมอ สรรพสิ่งของอันใด ที่ดี ที่งที่ท่านมอบหมายให้รักษานั้น เราจำต้องเอาใจใส่อย่างมาก คือต้องตรวจดูแลเสมอ ๆ อย่าใหньогоเหล่านั้น คงเสีย เสียหายบูฉฉายทรุดโทรมไป ด้วยเหตุไม่มีความระมัดระวัง อนไน์เหตุจำเป็นที่จะเสีย และให้คีกลำของท่านเหมือนของของเรา เมื่อผู้มาเยี่ยมไป ต้องจดต้องจำไว้เป็นหลักฐาน เมื่อเริ่มภิกษ์ต้องตรวจดูให้รอบถ้วนหรือขาดเสียหายชำรุดทรุดโทรมอย่างไร เมื่อเห็นชำรุดเสียหายก็ใหรับนำความว่าเรียนเสียให้ท่านทราบทันที อย่าเพิกเฉยเลยและให้เป็นปากเป็นเสียง ต้องไต่สวน มุดหมองแห่งเราก่อเผเราต่อไปจะดี เมื่อเห็นนานเกินควรยังมีน่ำส่งต้องตักเตือนให้ส่ง เมื่อเราควรจะเตือนตรงไปได้ก็ให้เตือนไป ถ้าไม่ควรที่เราจะเตือนเองได้ ก็ว่ารึเตยให้ท่านเตือนกัน เมื่อทำได้เช่นนั้น มีน่ำว่าเรามีความตระหนักและสามารถในหน้าที่ ความเมตตาปรานีแห่งนายก็จะมีแก่เรามาก สำหรับข้อนี้ ต้องเริ่มทำความเข้าใจเสียตั้งแต่ เช่น อยู่บ้านก็ให้ความรู้สึกว่าเป็นเจ้าของบ้าน เป็นเจ้าของสถานที่ เป็นเจ้าของสำนักงานนั้น ๆ แมใช้ของของท่านก็กำความรู้สึกเหมือนกันเป็นของของเรา คนบางคนเป็นคนส่งสาร ไม่มีใครอยากให้หยิบยืมอะไร แค่มีหนังสือด่ามอาอ่านซึ่งไม่เห็นจะสักรออะไร เขาก็ไม่ให้ เพราะพอหยิบหนังสือของเขามาอ่านแล้ววางทิ้งแทบ ๆ ไว้ สักหนังสือก็กล้า กระดาษก็ขี้ ชำดไม่ดีจากที่วางสุดอีก บางทีทิ้งไว้ปล่อยให้เด็กล่มหนังสือเขาเสียหาย วันหลังพอเอยปากขอหยิบยืมใครเขา เขาก็ทักมองเบื้องหน้านี้ บางก้อต้องว่ายังอ่านไม่จบทั้งที่อ่านจบไปตั้งนานแล้ว หรืออ่านไม่จบจริง ๆ ก็ถามเถิด ต่างกับบางคนที่รักษาของของผู้อื่นเหมือนกันเป็นของตัวเองเสมอ คนแบบนี้ยังไม่อย่าปากขอซีอจากผู้ใดเลย พอเขาได้หนังสือดี ๆ มา เขาก็นึกถึงก่อนแล้ว อยากให้ได้อ่านหนังสือดี ๆ เพราะคน ๆ นี้ นอกจากจะอ่านด้วยความระมัดระวังถนอมหนังสือไม่ให้ข้าแล้ว เมื่อส่งกลับบางทีซ็ยใสปกอย่างเรียบร้อยคืนมา ด้วย การดูแลของผู้คงอย่างดีนี้ ไม่ว่าจะเป็นของสาธารณะหรือของเพื่อนก็ตาม จะเป็นกลุฏติดตัวไปว่า สมบัติของเขานั้นตกให้แล้ว จะมีถึงมนุษย์ทั้งหลายท่วดตามาชัยันปกปักรักษาไว้ สำหรับเรื่องนี้ หลงพอเองได้รับบทเรียนกันตัวเองมาแล้วคือ ที่วัดพระธรรมกายนี้有ได้โล่ด (Slide) ให้ขอไปใจให้แก่ผู้อื่นใจ มีทั้งหน่วยงานในวัดและหน่วยงานกลายดามติดว่าจังหวัด้วยหรือเวลามีดูกมีการอบรมตามที่ต่าง ๆ ก็ให้อย่ไป โดยให้ทั่วสโลดทีเป็นแผน ให้ทั้งเครื่องฉายหรือบางทีที่ให้โอเวอร์เฮดโปรเจคเตอร็ ที่ใช้ฉายแผนไปด้วย เนื่องจากเห็นว่าเป็นการส่งเสริมการเผยแพร่พระศาสนา จึงไม่เคยห่วง ยินดีจัดให้ทุกอย่าง แต่ผู้นำไปใช้บางรายไม่ถนอมของเลย เมื่อมาถงของมิคันบางทีกรจดตาเกล้าหลุดขาด แล้วก็ไม่แจ้งให้เราทราบ คนนของเราก็สะเพร่าไม่ใดจดดูดูก่อนนำไปใช้งานต่อ พอถึงเวลาถาย คนน่ารอุดสิตตาม