รอยพระบาทและประเพณีลอยกระทง : หน้า 6/100

เหมือนสถานที่ที่รองรับด้วยปุยนุ่น รอยพระบาทยาก ที่จะปรากฏให้ใครเห็น เหมือนรอยเท้าของม้าสินธพ ที่มีฝีเท้าเร็วประดุจลม เมื่อเหยียบลงบนใบบัวน้ำก็ไม่ กระเพื่อม ดังนั้นรอยพระบาทของพระพุทธองค์จะไม่ ปรากฏทั่วไป แต่ถ้าพระพุทธองค์ทรงอธิษฐานจิตไว้ รอยพระบาทก็จะตั้งอยู่อย่างนั้นชั่วกัปชั่วกัลป์ เมื่อมหาชนเห็นรอยพุทธบาทจะไม่เดิน เหยียบ หรือก้าวข้าม เพราะถือว่าเป็นการแสดง ความเคารพ ต่อพระพุทธองค์ อีกประการหนึ่ง หาก มีพุทธประสงค์ จะแสดงรอยพระบาทแก่ผู้มีบุญคน ใดคนหนึ่งเป็นกรณีพิเศษ ผู้นั้นจะเห็นรอยพระบาท เป็นการเฉพาะรอยพระบาทนั้นแม้สัตว์ป่า เช่น ช้าง เสือ เป็นต้น ก็ไม่สามารถจะเหยียบย่ำให้หายไปได้ แม้ มหาเมฆหรือห่าฝนใหญ่จะตกลงมาชะล้าง ก็ไม่ สามารถที่จะลบรอยพระบาทนั้นได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ รอยพระบาทที่พระองค์ทรง อธิษฐานให้ประดิษฐานอยู่ที่ลุ่มน้ำนัมมทานที่ตลอด .ด หนึ่งกัป จึงเป็นสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์ควรแก่การเคารพ สักการะ การที่บ้านเรามีประเพณีลอยกระทงในคืน วันเพ็ญเดือน ๑๒ ก็เป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์ ที่เราจะได้ลอยบาปออกจากใจ สิ่งที่ไม่ดีทั้งหลาย นึกให้ละลายไปในแม่น้ำ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ใน สิ่งที่ดีงาม ที่บริสุทธิ์ กำเนิดประเพณีลอยกระทง ค่ำ เดือน ๑๒ วันลอยกระทงของทุกปีจะตรงกับวันขึ้น ๑๕ 5 ซึ่งอยู่ในช่วงฤดูน้ำหลาก มีน้ำขึ้นเต็มฝั่ง ทำให้เห็นสายน้ำอย่างชัดเจน วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เป็น วันที่พระจันทร์เต็มดวง ทำให้สามารถเห็นแม่น้ำ ที่มีแสงจันทร์ส่องกระทบลงมา เป็นภาพที่ดูงดงาม เหมาะแก่การชมเป็นอย่างยิ่ง ประเพณีลอยกระทงนั้น ในแต่ละประเทศ แต่ละศาสนา ต่างมีความเชื่อที่แตกต่างกันออกไป เช่น ลอยกระทงเพื่อล้างบาป ลอยกระทงเพื่อขอขมา