วารสารอยู่ในบุญ : หน้า 98/100

ouho um อยู่ใน ที่ปรึกษา พระมหาสมบุญ สมมาปุญฺโญ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ พระวิษณุ ปญฺญาทีโป พระอารักษ์ ญาณารกุโข พระสมุห์อำนวยศักดิ์ มุนิสาโก บรรณาธิการบริหาร พระสมบัติ รกุขิตจิตโต กองบรรณาธิการ พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระวิชิต ผาสุกวาโส, พระตรีเทพ ชินจุกุโร, พระสนิทวงศ์ วุฑฒิวํโส, พระกล้าณรงค์ ญาณวีโร, พระธีระ นาถธมฺโม, พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล, พระมหาเอก จนฺทูปโม พระธนรินทร์ สิริธโร, พระวีรพงษ์ สงฺขวํโส, พระทรงวุฒิ ชยวุฑโฒ, พระสิปปภาส พรหมสโร, ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์ วรวรรณ ถนอมพงษ์, วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์, สุธิดา จินดากิจนุกูล, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์, น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, ระพีพรรณ ใจภักดี, บริบูรณ์ สัญลักษณ์พิบูลย์, อรพรรณ วีระกูล, เปรมจิต จงเจียมใจ, ณิชาภา พลอยพีระ, บุษบา ธาราสมบัติ, กนกพร เทศนา มาลีวรรณ ว่องเกษฎา, รัตนา อรัมสัจจากูล บรรณาธิการสารสนเทศ วรรณภา พลกลาง, รักชนก ชนะพล ฝ่ายภาพ ศูนย์ภาพนิ่ง ฝ่ายศิลปกรรม ลือพงศ์ ลีลพนัง, กองพุทธศิลป์ วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์ ภัทรา ศรีวสุธา, ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์, สุพัตรา ปัญญาแสง, พีระ แสงงาม, สิริพันธุ์ สมาหารพันธุ์, สุภชา ศรีโสภิต ฝ่ายโฆษณา ปราณี ชัยผดุง ๐๘-๖๗๗๑-๒๒๖๘ เปมิกา ฤทธิธรรม ๐๘๙-๐๖๕-๙๙๒๔ ฝ่ายสมาชิก อรุณี พลกลาง ๐๘-๑๓๐๖-๕๓๙๓ ผ่องศรี ทานาแซง ๐๘-๖๙๘๐-๐๙๗๒ โรงพิมพ์ บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จำกัด วารสาร “อยู่ในบุญ” เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ ๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า ถึงธรรมะภายใน ๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำไปใช้ให้เป็น ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน ๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ ๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป เราเข้าวัดเพื่ออะไร? เราเข้าวัดปฏิบัติธรรม เพื่อทำในสิ่งที่ควรทำ ๕ อย่าง คือ ๑) เพื่อเอาบุญ ๒) เพื่อมาฝึกฝนตนเอง ๓) เพื่อปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงวิชชาธรรมกาย ๔) เพื่อเผยแผ่วิชชาธรรมกาย ๕) เพื่อเป็นกัลยาณมิตรให้ผู้อื่น ๆ เราควรทำทั้ง ๕ สิ่งนี้ไปพร้อม ๆ กัน โดยไม่เห็นแก่ความ ยากลำบาก ไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนื่อย หรือพอเกิดการกระทบ กระทั่งกันเล็ก ๆ น้อย ก็เลิกทำ หรือเลือกทำเพียงข้อใด ข้อหนึ่ง เพราะทั้ง ๕ ข้อจะเกื้อกูลกันเอง ทำให้ชีวิตการสร้างบารมี ของเราดีขึ้น โดยที่ใครก็มาว่าเราไม่ได้ว่า ทำไมเข้าวัดมาปฏิบัติธรรม แล้วยังเป็นอย่างนี้ ทำไมมาวัดแล้วไม่ดีขึ้น ดังนั้นจงตั้งใจฝึกตัว ให้สมกับเป็นคนเข้าวัดที่สมบูรณ์ อย่าคิดเพียงว่า คนอย่างเรา.. ทำได้แค่นี้ก็ดีแล้ว ทำนิด ๆ หน่อย ๆ ก็พอแล้ว หากคิดอย่างนั้น การฝึกตัวของเราก็แทบจะไม่เกิดขึ้น เราเสียสละเวลาและความสุข สบายส่วนตัวมาแล้ว แต่กลับได้ประโยชน์ในการกำจัดกิเลส ในตัวออกไปน้อยมาก เท่ากับเราสูญเสียโอกาสที่อุตส่าห์ได้มาเจอ ครูบาอาจารย์และสิ่งที่ดีที่สุด ทั้ง ๆ ที่หากเราสู้ก็จะทำได้สำเร็จ ดังนั้น เราต้องทำดีให้สุดชีวิต เหมือนที่คุณยายอาจารย์ฯ ท่าน สอนไว้ว่า “ภพชาตินี้เราต้องพยายามอดทน ปรับปรุงแก้ไขให้ดี ให้มีแต่สิ่งที่ดี ๆ ติดตัวไป ถ้าภพชาตินี้แก้ไขได้ ภพชาติต่อ ๆ ไป ก็จะมีแต่สิ่งที่ดี ๆ ตลอดไป แต่ถ้าแก้ไขไม่ได้ ก็ต้องติดไปแก้ ภพชาติต่อไป”... -