การกำเนิดและชะตากรรมของเด็กในท้องปลา : หน้า 6/142

และจัดแจงถวายเก่าสูงทุกชนิดแต่ภิญโญสงษ์ ในวันนั้นเป็นประจำถิ่นด้วย “ข้าพระองค์ผบเด็กทราณในท้องปลา จะทำ ประการใดด็ด พระเจ้าข้า” พระราชาถรสงว่า “เด็กอยู่ในท้องปลาได้โดยปลอดภัย ถือว่เป็ เด็กมีบุญ ดังนั้นนางจึงสั่งให้เขาเกิด” ข่าวแพร่มาถึงไปยังบ้านเศรษฐูโลล้มพี พวกเขาจำพากันไปเมืองพาราณสี ขณะนั้น มาตาดูให้เห็นเนินทรายเศรษฐูพราสสีมัม ดาดูกู้ให้เนินทรายเด่นเห็นรอยเศรษฐูพราสสี กับพี่เลี้ยงกำลังแต่งตัวเด็ก จึงตรงไปอุ้ม แล้วเล่าถึงสาเหตุที่มาเมืองนี้ ภรรยาเศรษฐู พาราณสีพฤกษ์พูดขึ้นว่า “เด็กคนนี้เป็นลูกเรา” มาตามองเด็กถาม “ท่านได้เด็กมาจากไหน” นางตอบว่า “เราได้มาจากในท้องปลา” มาดตอบว่า “อ่า! เราต้องท้องเด็กคนนี้แน่ ๆ ๑๑ เดือน แต่มปลามาจูบเด็กไปตอนที่เลี้ยงพาไปอาบน้ำ” ภรรยาเศรษฐูพราสสีพลั้นว่าราว่า “ลูกของท่าน คงจะถูกปลาอีกนั่นแหละจะรัก” ทั้งสองฝ่าย ต่างไม่ ยอมกัน จึงพากันไปยังพระราชสำนัก