ข้อความต้นฉบับในหน้า
ขับรถปลอดภัยด้วย "สัมมา อะระหัง"
คุณพงค์วิริ์ บุญลา
อาชีพขับรถรับ-ส่งนักเรียน
ตอนแรกผมยังไม่เห็นคุณค่าของการภาวนา "สัมมา อะระหัง" เท่าไร นัก แม้ทุกคนในบ้านวางทิศหมด แต่ยัง วันหนึ่งก็ได้คำว่าถือเราน่าจะเริ่มภาวนา "สัมมา อะระหัง" ดีกว่า
วันแรกที่เริ่มภาวนาใช้ช่วยกัน คือ ประคำดีจิต ทำได้หมื่นกว่าครั้ง วันที่ 2 ได้ประมาณ 7-8 พันครั้ง ในตอนแรก ๆ ที่ภาวนา ผมรู้สึกเหนื่อย เหมือนส่วนกระแสกับลมหายใจ แต่พอทำไปเรื่อย ๆ ก็เกิดความเคยชินและเป็นสมาชิกมากขึ้น เวลาที่ผมพูดคุยกับใคร มือของผมก็กดปุ่มประคำดีจิต "สัมมา อะระหัง" ไปด้วย ใจของผมจึงอยู่กับ "สัมมา อะระหัง" ตลอดเวลา
วันหนึ่ง ผมมีบัตรออกถามด้วยความเร็วประมาณ 80-100 ก็โลมตรต่อชั่วโมงอยู่ ๆ ก็มีรถคันหนึ่งตัดหน้าผมในระยะกระชั้นชิด หลบอย่างไรไม่พ้น แต่ ณ วันนั้น ผมภาวนา "สัมมา อะระหัง" ๆ อยู่ตลอด พอเกิดเหตุขึ้น สติของผมก็ยึดกับตัว และมีความคิดว่าแบบนี้เราต้องถูกขันแน่ จึงพยายามขับเบี่ยงออกทางซ้ายเพื่อหลดแรงปะทะ แต่พอจบเบี่ยงออกไปทางซ้าย รถคันนั้นก็ตามมาอีก
ในช่วงนั้นใจผมนิ่ง มีความรู้สึกว่าหลวงปู่พุฒิครอง และรอยของผมก็หลุดออกจากพื้นที่ของความเสี่ยงในอุบัติเหตุไปได้ ผมจึงคิดว่าที่ผมรอดจากการชนคันนั้นแล้วไม่เกิดอุบัติเหตุรุนแรงก็ด้วยอานุภาพของหลวงปู่
เหตุการณ์ในวันนั้น ผมไม่มีอาการตกใจ มีแต่ความนิ่ง ใจผมเป็นสมาธิ ก็เพราะว่า ผมภาวนา "สัมมา อะระหัง" อยู่ตลอดเวลาในขณะที่ขับรถ เด็ก ๆ ที่นั่งอยู่ในรถประมาณ 30 คน ต่างก็ติดว่าต้องถูกชนแน่ แต่ก็รอดมาได้ เด็ก ๆ เลยพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "มหัศจรรย์"
จากประสบการณ์ที่ได้รับ ทำให้ผมเชื่อว่า การภาวนา "สัมมา อะระหัง" ทำให้ชีวิตของผมและคนอื่นรอดปลอดภัยมาจนถึงทุกวันนี้
เราไม่จำเป็นต้องได้ชีวิตควบคู่กับโรคร้ายหรืออุบัติเหตุที่คาดไม่ถึง แล้วจึงภาวนา "สัมมา อะระหัง" เพราะทุกช่วงเวลาที่มีสิ่งไม่คาดฝัน และทุกวันนี้ก็ไม่มีความแน่นอน หากวันนี้เราเตรียมพร้อมด้วยการภาวนาอย่างสม่ำเสมอ เราอาจไม่ต้องเจอเรื่องเลวร้ายใด ๆ เลยก็ได้ ดังคำที่หลวงปู่เคยรำ่รองไว้เมื่อต้นปีที่ผ่านมา "ภาวนาค่า 'สัมมา อะระหัง' ไว้ แล้วพระพุทธองค์จะทรงรัษาให้ปลอดภัย"
อยู่ในบุญ มกราคม 2555