การใช้สมาธิเพื่อการพัฒนาของเด็ก วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน สิงหาคม พ.ศ.2552 หน้า 61
หน้าที่ 61 / 128

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจวิธีการที่ครูหลาใช้สมาธิเป็นเครื่องมือในการสอนและหล่อหลอมเด็ก ๆ เพื่อให้เกิดการพัฒนาที่ดี ความสุขของเธอเกิดจากการเห็นนักเรียนมีความสนใจในพระพุทธศาสนาและการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี การนั่งสมาธิที่บ้านกัลยาณมิตรและการสอนวัฒนธรรมไทยยังแสดงให้เห็นถึงบทบาทสำคัญของครูในชีวิตเด็ก ๆ หากครูทั่วโลกได้นำสมาธิมาใช้จะสร้างความสุขให้กับเด็ก ๆ ได้อย่างมากมาย

หัวข้อประเด็น

-การพัฒนาของเด็ก
-บทบาทของครู
-สมาธิในโรงเรียน
-การศึกษาพระพุทธศาสนา
-การสอนวัฒนธรรมไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ไม่เพียงแต่จะใช้สมาธิในการหล่อหลอมเด็ก ๆ แม้แต่ครูหลาเองก็ใช้สมาธิเป็นเครื่องนำทางสู่ ความสุข และนำกำลังใจมาสู่ชีวิต พาชีวอนมานั่งสมาธิที่บ้านกัลยาณมิตรทุกครั้ง ความสุขของครู คือการได้เห็นลูกศิษย์ทุกคน เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี โดยเฉพาะครูหลา ที่คิดอยู่เสมอว่า เด็กนักเรียนก็เหมือนลูกของตนเอง หัวใจของความเป็นแม่อยากให้ลูกของตนดีอย่างไร ครูหลาก็รู้สึกกับลูกศิษย์ทุกคนแบบเดียวกัน บางวัน เธอก็พาเด็ก ๆ เรียนรู้วัฒนธรรมไทยในเรื่องต่าง อย่างสนุกสนาน หรือแม้กระทั่งสอนเด็ก ๆ ให้รู้จัก ส้มตำไทย และที่สำคัญก็คือการให้ความรู้ ความ เข้าใจเกี่ยวกับเรื่องพระพุทธศาสนา ๆ “ดิฉันมีความสุขอย่างมาก ที่เห็นเด็กนักเรียน แต่ละคนเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น เด็กหลายคนสนใจ พระพุทธศาสนา พอเล่าเรื่องราวในพุทธประวัติให้ฟัง เขาก็จะคอยถามด้วยความสนใจว่า ทำไมพระไม่มี ผม และใส่ Orange Robe (จีวร) ไม่เห็นเหมือน พระที่ดูในทีวีเลย ในทีวีพระมีกำลังภายในด้วย (หมายถึงหลวงจีน) ดิฉันจึงตอบว่าพระจริง ๆ ต้องใช้ meditation (การทำสมาธิ) จึงจะมี power (กำลัง ภายใน) นะ” ไม่เพียงแต่จะใช้สมาธิในการหล่อหลอม เด็ก ๆ แม้แต่ครูหลาเองก็ใช้สมาธิเป็นเครื่องนำ ทางสู่ความสุข และนำกำลังใจมาสู่ชีวิต “สำหรับตัวดิฉันเองก็นั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ ไม่เคยขาดเช่นกัน เมื่อหลับตาจะนึกองค์พระหรือ ดวงแก้วหรือหยดน้ำค้างใส ๆ หิมะใส ๆ เย็น ๆ ที่ ศูนย์กลางกาย แล้วก็ปล่อยใจสบาย ๆ เหมือนลอย ไปกับน้ำ แล้วภาวนา “สัมมา อะระหัง” สักครู่ต่อมา จะรู้สึกเหมือนยืนอยู่บนที่สูงแล้วมองลงมาเห็นแสง สว่างมาก ๆ รู้สึกสุข ๆ ๆ และสบายเหลือเกินจน ไม่อยากลืมตาเลย เวลาขับรถมาโรงเรียนก็จะฟังซีดี ธรรมะ ทำให้ยิ้มตลอด ไม่เครียดเหมือนก่อน ๆ บางทีเวลาได้ยินครูคนอื่น ๆ บ่นว่าทำไม เหนื่อยจัง เด็กพวกนี้น่าปวดหัวจังเลย สอนไม่ไหว แล้ว อยากจะรีบรีไทร์ ดิฉันก็จะคอยให้กำลังใจว่า อย่าท้อเลย พวกเราเป็นดั่งขอนไม้ เด็ก ๆ นักเรียน ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ก็เหมือนคนที่กำลังตกน้ำ พอเห็นขอนไม้เล็ก ๆ สักชิ้นก็จะเกาะ เราในฐานะ ครูก็เหมือนขอนไม้นั้น เราต้องทำหน้าที่นำพาเขา ไปสู่ฝั่งอย่างปลอดภัย” นี้เป็นเพียงตัวอย่างจากเด็กนักเรียนเพียงหนึ่ง ๆ มากมาย ห้องเรียนที่ครูหลาสอนให้นั่งสมาธิ ยังเกิดความสุข ความสงบ และการเปลี่ยนแปลงของเด็ก ขนาดนี้ หากครูทั้งโลกได้นั่งสมาธิและสอนให้เด็ก นักเรียนได้นั่งสมาธิด้วย โดยวิธีการที่แสนง่ายเหลือ เกิน คือ การหลับตาเบา ๆ สบาย ๆ วางใจนิ่ง ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ และถ้าคุณครูทั้งโลกได้ทำ เช่นนี้ย่อมสร้างความสุขอันอัศจรรย์แก่เด็กทั่วโลกได้ ดังนั้นสมาธิจึงเป็นดุจดวงแก้ววิเศษในมือของคุณครู ๆ ที่เด็ก ๆ ทุกคนกำลังรอคอยเลยทีเดียว “วันนี้คุณครู ได้พาเด็ก นั่งสมาธิแล้วหรือยัง” ๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More