การเหลาใจ: การเตรียมความพร้อมสู่การปฏิบัติธรรม : หน้า 109/128

๑๐๗ คำถามที่หลวงพ่อถามเหล่านี้ ฟังเพลิน ๆ เหมือนการสนทนาทักทายทั่วไป แต่ทว่า นี่คือขั้นตอนหนึ่งที่หลวงพ่อกำลังฝึกลูก ๆ ทุกคนในการเหลาใจ การเหลาใจก็เพื่อเหลาให้ใจยึดเกาะกับสิ่งที่เราต้องการ อย่างให้เกาะเกี่ยวกับดวงใส ๆ หรือ องค์พระ เพื่อไม่ให้ใจที่ซัดส่ายไปเกาะเกี่ยวกับสิ่งอื่น การเหลาใจเป็นการเตรียมความพร้อม ถ้าเปรียบเป็นนักกีฬา ก็เป็นเหมือนกับการฟิตซ้อม ร่างกายให้แข็งแรงก่อนที่จะลงสนามแข่ง แต่สำหรับนักปฏิบัติธรรม คือการซ้อมใจให้พร้อมเพื่อ ลงสนามทางใจในการทำหยุดทำนิ่ง ผมพยายามอธิบายกับตัวเองว่า แล้วทำไมหลวงพ่อถึงให้ความสำคัญและต้องการให้ผมหมั่นเหลาใจ อยู่เรื่อย อย ๆ เป็นไปได้ว่า ถ้าเราจะวาดภาพสักภาพหนึ่ง ขั้นตอนเล็ก ๆ ที่ต้องเริ่มต้นลงมือทำอันดับ แรก คือ การเหลาดินสอ ๆ การจะเริ่มวาดภาพ ก็คงต้องเริ่มต้นจากการเตรียมอุปกรณ์ในการวาดภาพให้พร้อม เช่นกันกับภาพภายในที่จะปรากฏแจ่มชัดได้นั้น เราต้องเหลาใจเตรียมไว้ให้พร้อม ถ้า ใจ เปรียบเหมือน ดินสอ ดินสอใจของเราแท่งนี้ ก็เป็นอุปกรณ์สำคัญสำหรับการปฏิบัติธรรม ที่เราต้องเหลาให้แหลม ให้คมอยู่เสมอ เพื่อจะได้เข้ากลางได้คล่อง ๆ และเมื่อเราเตรียมอุปกรณ์จนพร้อมและเริ่มลงมือวาด ขณะที่เราวาดภาพไปเรื่อย ๆ ปลาย แหลมของดินสอจะหดสั้นและค่อย ๆ ลง ภาพที่ใช้ดินสอยู่ ๆ วาด จะได้ลายเส้นที่ซื่อ ๆ หยาบใหญ่ และไม่คม หากฝืนวาดต่อไป ภาพที่ได้ก็เป็นภาพที่มัว ๆ เลือนราง ไม่คมชัด ถึงตอนนั้นเราจึงต้องกลับมาเริ่มต้นเหลาดินสอกันใหม่ ๆ มิน่า หลวงพ่อถึงบอกให้หมั่นเหลาใจไว้เสมอ ๆ เพราะขั้นตอนนี้มีความสำคัญยิ่งที่จะมอง ข้ามไปไม่ได้เลย ผมชอบคำแต่ละคำที่หลวงพ่อนำมาใช้สอน เพราะเป็นคำที่สั้นกระชับ เข้าใจง่าย เข้ากับยุคสมัย และวัยของผู้ฟัง ที่สำคัญคำที่หลวงพ่อเลือกมาใช้นั้น ฟังแล้วชวนให้ทำตาม อย่างคำว่า เหลาใจ คำนี้กระตุ้นให้เราเกิดสนุกและอยากเหลา เพราะยิ่งถ้าเราสามารถ เหลาให้แหลมให้คมได้เหมือนเข็ม เราก็จะสามารถแทงทะลุทุกอย่างได้หมด ความละเอียดของใจ อยู่ลึกถึงไหน เราก็สามารถแทงไปถึงได้จนสุด