การบวชและประโยชน์ที่ได้จากการบวช วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน เมษายน พ.ศ.2558 หน้า 57
หน้าที่ 57 / 136

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการบวชในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงประโยชน์และความสุขที่เกิดขึ้นจากการบวช นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเทียบกับพระพุทธเจ้าในตอนที่ทรงบวชเพื่อค้นหาความจริง การบวชไม่เพียงแค่ทำให้เรามีสถานะที่สูงขึ้นในสายตาของญาติๆ แต่ยังเป็นการสร้างบุญและบารมีให้กับตัวเอง กล่าวถึงการศึกษาหาความรู้จากคำสอนของพระพุทธเจ้าและการประพฤติตนตามทางสายกลางเพื่อการบรรลุคุณธรรมสูงสุดในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการบวช
-ประโยชน์ของการบวช
-การศึกษาธรรม
-ทางสายกลาง
-การบรรลุธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ตั้งแต่ได้บวชบังหม่ากาสาวพัสตร์เป็นสามเณร ญาติๆยมทั้งหลายก็ปลื้มปลิ่มใจว่าลูกได้ใกล้ชิดพระพุทธเจ้า ได้ใกล้ชิดพระสงฆ์แล้ว ได้เป็นผู้ประเสริฐ สมควรเคารพทารบไหว ได้แล้ว โยมก็จะเคารพเรา ปลีกมั้ปิติในการบวชของเรา ยิ่งตอบบารพระด้วยก็ปลื้มปิติขึ้น นี้คือประโยชน์หรืออังสี่ที่เกิดจากการบวชที่ญาติยมเขาได้รับ ส่วนตัวเราเองก็ตั้งใจบวช สร้างบุญสร้างบารมีให้เต็มที่ อย่าได้ท้อแท้ ท้อถอย หน้าเอาเบื้องสู้ ไม่นึกแก่สนุกสนาน เรื่องอะไรต่างๆ ที่ผ่านมาแล้วไม่ต้องไปนั่งนึก คนเราถอนบวชเป็นอย่างหนึ่งทุกคนไป พระพุทธเจ้าของเราก่อนที่จะได้เป็นพระพุทธเจ้า พระองค์ประสูติมาแล้วก็อยู่ในวัง ทรงมีครอบครัว ทรงมีพระโอรส จนกระทั่งอายุ ๒๙ จึงออกบวช ออกบวชแล้วก็ไปศึกษากับครูบาอาจารย์จนกระทั่งได้บรรลุผล ได้สมาบัติ จนครบอาจารย์บอกว่าหมดความรู้แล้ว เพราะว่าการบวชในดูแบนั้นได้บ่มบัติ ๘ ก็หมาย ๘ คบกัน คือว่าด้วยสิ่งสุดแล้ว เรียกกันว่าได้บรรลุระดับปรมาณมัน ปรมาณมันก็คือ ปรมัตตาหรืออัตตาที่สูงสุด ถ้าไม่มีอะไรใหญ่ไปกว่านี้แล้ว แต่พระพุทธเจ้าของเราทรงเห็นว่าไม่ใช่จุดสูงสุดที่ต้องการ จึงเสด็จออกบำเพ็ญเพียร ทรงอดอาหารจนกระทั่งเกือบสิ้นพระชันษาและทรงเห็นว่าไม่ใช่ทางอีกเหมือนกัน จึงทรงเลยพระกระยาหาร ดูแลรักษาร่างกายนจนสมบูรณ์เหมือนเดิม แล้วปฏิบัติทางสายกลาง บำเพ็ญเพียรทางจิต ทำมาถึงจนกระทั่งได้บรรลุองค์สมาบัติ ได้ญาณสูงสุดที่กำดิตกิเลสได้ และได้โลกสัญญา ได้ความรู้ความเข้าใจสิงแก่แจ้ง ที่เรียกกันในยุคต่อมาว่าบรรลุพระสัพพัญญู จึงทรงรู้ว่าระองค์ตรัสเป็นพระพุทธเจ้าแล้ว นั่นแสดงว่าพระพุทธเจ้าทรงยอมรับว่าทรงบำเพ็ญทางสายกลาง ได้บรรลุสมบูรณ์เต็มที่จริง หรือปรอมาก็อย่างแท้จริง บรรลุพระนิพานแท้จริง หลังพระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมในปรมสวาปัญจก็ดี เรียกกันว่า อันดิต ลักขณสุด คือ พระสูตรว่าด้วยสิ่งที่เป็นอนัตตา ว่ารมานมันของพวกพราหมณ์ ที่ได้บรรลุมนั้นบนเป็นอนัตตา แต่สิ่งที่พระองค์ทรงบรรลุนี้ตรงกันข้าม แม้พระองค์ไม่ใด้ตรัสว่าเป็นอนัตตา แต่เป็นอนัตตา ก็แสดงว่าของพระองค์เป็นอนัตตา อันนี้เป็นเรืองสึงในพระพุทธศาสนา เธอทั้งหลายบวชมาถ้าาหากว่าได้ศึกษาแล้วเรียนอะไรเป็นอะไร ก็จะมีศรัทธาสังก์ เพราะฉะนั้นการบวสมยโบราณจึงเรียกว่า “บวรเรียบ” มีคำว่าเรียนต่อท้าย คำว่าบวช เรียน คือบวชแล้ว เรียนแล้วหรือยัง เรียนอะไร เรียนคำสอนของพระพุทธเจ้า เรียนสิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้และทรงแนะนำสอน เรียนเรื่องที่ไม่ควร แต่เป็นเรื่องที่ต้องรู้ อย่างเรื่องพระนิพนธ์รัฐลุ ยังได้ศึกษามา ให้จนได้จึงได้จะรู้ ถามว่าบรรลุธรรมเหมือนกัน แต่ว่าธรรมบ้างข้อ เราไม่รู้ ไม่ได้เรียนก็ไม่เป็นไร
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More