การเผชิญหน้าความเสี่ยงบนเรือในฤดูฝน : หน้า 109/136

ลูกอยู่นอกเก่งเรือเพียงคนเดียว ในสภาพเรือที่คลายคลาย เพราะแรงคลี่น ช้าโดนพายฝาดเข้า อย่างจัง ตัวของลูกเปียกและซา หนาวสะท้าน ลายฝนที่ตกทะหน่าใส สะท้อนรอบอย่างแรงกล้า ทำให้ลูกสั่นกลัวไปทั้งตัว จนไม่สามารถขยับตัว หรือช่วยเหลือตัวเองได้เลย ลูกต้องอดทนคอยด้วยความสั่นสะท้าน จนเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง เมื่อกลิ่นลมสงบลง ได้งดง๊ออกมาช่วย เขาพยายามดึงลูกเข้าไปที่เก่งเรือ แต่ทำไม่ได้เพราะตัวลูกแข็งท่อและหนักอึ้ง ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้เลย เป็นอยู่ อย่างนี้นานถึง 2 ชั่วโมง จนรางทั้งถึงฝั่งไทย ลูกเจ็บระบบในป่าทั้งตัว แต่ว่ารอดชีวิตมาได้ ต่อมาทางเวียดนามก็ส่งสินค้าลงให้สำเร็จในประเทศไทยแทนสินค้าผลเสียหายไป ไม่มานลูกก็ขายสินค้าได้เป็นเงินก้อนถึง 10 ล้านบาท ทำให้ฉะนะในตอนนั้นดีมาก ๆ ร่ำรวย แต่รวยอยู่ไม่ได้ก็เกิดภาวะเงินบาทลอยต่ำ ทำให้ลูกต้องประสบกับหนี้สิน ลูกฟ้องร้อง คดี ต่าง ๆ ต้องขึ้นศาล 2 ครั้ง คดีจึงถูกดำเนินการอยู่จนถึงปัจจุบัน กิจการนั่งซิ่งต้องเลิกไป ต่อมา ลูกหนามะลิดยนำมันเหลืองไปส่งที่หวัดเชียงราย ขากลับขับรถผ่านภูชี้ฟ้า ลูกก็แวะขึ้นไปเที่ยวที่ยอดภูกัน ลูกชาย พอขึ้นไปถึงยอดภูได้พบกับชายคนหนึ่งในชุดขาวยืนงงงวยอยู่ ช่วงนั้นเป็นเวลาเย็น มีฝน