ความหมายของสันนิบาตในพระพุทธศาสนา  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.2561 หน้า 47
หน้าที่ 47 / 108

สรุปเนื้อหา

คำว่า 'สันนิบาต' หมายถึง 'การประชุมด้วยองค์ ๔' ซึ่งมีเหตุการณ์สำคัญในวันที่พระสงฆ์สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๑,๒๕๐ รูป มาประชุมที่วัดอุทัย โดยไม่ได้นัดหมาย สงฆ์เหล่านี้คือ 'เอหิภิกขุอุปสัมปทา' ทุกคนได้รับการบรรพชาจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พร้อมกับความปรารถนาที่จะบรรลุอรหัตผลและยุติทุกข์ บริบทของการประชุมที่เกิดขึ้นในวันนั้นสำคัญต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาจึงควรมีการศึกษาและเข้าใจความหมายของ 'สันนิบาต' ในทางธรรมต่อไป.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของสันนิบาต
-ความสำคัญของการประชุม
-พระสงฆ์สาวก
-การบรรลุอรหัตผล
-ประวัติศาสตร์การประชุมสังสรรค์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ส่วน / "สันนิบาต" แปลว่า ประชุม ฉันนั้นจากตรงนี้ สันนิบาตจึงหมายความว่า "การประชุมด้วยองค์ ๔" กล่าวคือมีเหตุการณ์พิเศษที่เกิดขึ้นพร้อมกันในวันนี้ คือ 1. เป็นวันที่พระสงฆ์สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จำนวน ๑,๒๕๐ รูป มาประชุมพร้อมกันที่วัดอุทัยในกรุงราชคฤห์ โดยมิได้นัดหมาย 2. พระภิษุสงฆ์เหล่านี้ล้วนแต่เป็น “เอหิภิกขุอุปสัมปทา” คือเป็นผู้ที่ได้รับการอุปสมบทโดยตรงจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งสิ้น เหตุการณ์นี้ วันตรงบันดาลคือวันที่มีการประชุมสังสรรค์ในครั้งใหญ่นี้ในพุทธสนา ณ เวฬุวันวิหาร กรุงราชคฤห์ คำว่า "จากรงค์สันนิบาต" แยกศัพท์ได้ดังนี้ คือ "จากูร" แปลว่า ๔ / องค์ แปลว่า โดยพระภิษุสงฆ์ทุกองค์ที่ได้รับประชุมในครั้งนี้ ล้วนแต่เป็นผู้ปรารถนาที่จะได้บรรลุอรหัตผลทั้งสิ้น ตุ. พระภิษุสงฆุทองคำที่ได้รับประชุมในครั้งนี้ ล้วนแต่เป็นผู้ปรารถนาที่ยุติทุกข์ทั้งสิ้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More