ความเชี่ยวชาญในพระไตรปิฎกและสถาปัตยกรรมศาสนา : หน้า 67/108

พระนิเวนรัตนรังสีผู้มีความเชี่ยวชาญในพระไตรปิฎกพิสูจน์ว่าการที่จารึกมักได้ในอดีตพระพุทธศาสนาศาสตร์มันในอาณาจักรพุทธสามารถอ่อนดูมันต้องอาศัยความพร้อมกันขององค์ประกอบ ๓ ประการ คือ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ซึ่งจึงเป็นจะต้องเริ่มที่ปริยัติก่อน เพราะเป็นรากฐานให้ปฏิบัติและปฏิเวธบังเกิดขึ้นในที่สุด ทั้งนี้ หลักปริยัติทั้งหลายนันบันทึกอยู่ในจารึก พระไตรปิฎก ซึ่งในนั้นยังไม่มีในสถานการณ์ พุทธม จึงกราบทูลพระเจ้าโลกนาไปอัญเชิญพระไตรปิฎกมาจากเมืองสะเทิม ซึ่งเป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนาของชาวมอญ ณ ที่แห่งนั้นได้มีการจารพระไตรปิฎกถึง ๓ ครั้งด้วยกัน พระเจ้าโลกนาโรงทบถือประและเรี่ยมและให้ส่งคณะทุตเดินทางพร้อมของบำเน็จไปเข้าเฝ้ากษัตริย์มุ่งพระนามว่า พระเจ้ากรุงเทพยี ซึ่งในสร้างทางสถาปัตยกรรม และประดิษฐ์กรรมที่มนจากศิลปะของชาวปูและชาวมอญ ได้รับการยกย่องว่าเป็นศาสนสถานที่มีขนาดใหญ่และมีความงดงามที่สุดแห่งหนึ่ง วิหารอันนั้นเจดีย์มีผังเป็นรูปกากบาท แกนกลางก่อท่ามีช่องว้าเพื่อประดับฐานพระพุทธรูป ๔ ทิศ มีจันทป ๔ ด้าน ในพระอิฐฐานพระพุทธรูป ส่วนยอดเป็นธีรวิหารแสดงถึงอิทธิพลจากสถาปัตยกรรมของปาย ชั้นหลังคาลาดที่มุมหลังคาแต่ละชั้นมีเจดีย์จำลองซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของศิลปะพามา ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปางต่าง ๆ และมีแผ่นดินเผาเคลือบแสดงภาพชาดกพร้อมคำอธิบายภาษามอญในบริเวณ แสดงถึงอิทธิพลด้านภาษาที่อาณาจักรพามาทั้งจากชุมชนชาติ มอญ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ อยู่ในบุญ ๕๔