ข้อความต้นฉบับในหน้า
ใน การพัฒนาวัด มุ่งนำธรรมมาใช้ใน 4 เรื่อง
ใหญ่ ได้แก่
๑) การเข้าใจในพระธรรมคำสอนของพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้า
- ภาวะปฏิบัติ (ทฤษฎี) คือการเรียนรู้
และทำความเข้าใจพระธรรมลึก สัจ จะเป็นการ สร้างความเข้าใจ (และอ่าน) ตั้งใจ ตั้งใจท่องให้มีใจ
หม่นหมองทบทวนให้คล่องปาก และ หมื่นไตร่ตรองให้ แตกฉานเพื่อขยายความ นำไปใช้งานได้
- ภาคปฏิบัติ คือการลงมือปฏิบัติธรรม อย่างต่อเนื่องจนเกิดผลดีทุกขณะ นำไปสูความสงบ
สว่างภายใน จนกระทั่งเข้าสู่ธรรมภาย สามารถสอน
อนุญาติมาที่วัดได้ สามารถสร้างธรรมะเป็นที่สบาย
ทั้งแก่ตนเองและประชาชน
๒) การเผยแผ่พระธรรมคำสอน
การเผยแผ่พระธรรมมีประสิทธิผล ต้องทำให้
คนดูจบและนำไปปฏิบัติได้ สำคัญคือ การใหเขา
นำสู่บูชา พระบูชา ก่อนหรือหลังการเทคนิค
ซึ่งจะช่วยให้โยมอาจธรรมะได้นาน
ทัศนคติของผู้เผยแผ่ ไม่ว่าจะชาติใดให้คน
มากหรือ น้อย ก็ต้องมีบกบาเสมอ หากไม่มีคน
มาเลย ก็ให้เทศนาตนเอง เพื่อขัดถลาตนเอง
ให้ดีขึ้น ทัศนคติดีดี จะทำให้ผู้เทคนิคบกบา
และสร้างความมั่นใจให้กับผู้ว่ามา และมาน้อยท่าน
ก็เทคนิคให้พง สร้างความอบอุ่นใจและสิงดูถูกฤทธิยม
ให้วัดได้มากง่าย
๓) การนำหลักธรรมไปใช้บริหารกอง หมู่คณะ
ความแตกแยกภายในวัดบังเกิดจาก ทิฏฐิ
(ความเห็น) ไม่เสมอกัน และ วิญญาณ (ศิลป์) ไม่เสมอกัน
สแกน QR Code นี้
เพื่อเข้าถึงเนื้อหาฉบับเต็ม
ของหนังสือปฐมรูปเล่ม ๔
*เรียนเรียงจากหนังสือ “ปฐมรูปเล่ม ๔ สูตรสำเร็จในการบริหารวัด” โดย...พระเผด็จ ทุตตชีวา