ข้อความต้นฉบับในหน้า
นำน้ำสมาธิบ่อธาตุน
“ทางเดินของใจ ๗ ฯาน”
หลวงพ่อธัมมชโย
เมื่อเราได้คำว่าซำมาธิรัตติมาเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากไป ก็ได้จริงสมาธิวาณกันให้แน่จงมั่นใจ โดยเอาขาขวาทับขาขซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ให้นิ่งๆรัดจนหัวแม่มือซ้ายวางไว้บนหน้าผ้าสายา หันปลายของเราไป หลับพองๆ คล้ายๆ กับธารนอนหลับ อย่าไม่มุ่งหวังอย่าคลุ้มคลั่ง ขยันเน้นเข้าไว้ชัดเจนของเราให้ดี ก็จะเหมือนได้นอนเต็มใช่ไหม เราจะได้ไม่ปวดไม่เมื่อย ทบทวนหลักวิชชาทิพย์พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านให้ดีอย่าละเลย เราจะได้ไม่ปวดไม่เมื่อย ทบทวนหลักวิชชาทิพย์พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านให้ดีอย่าละเลย เราจะได้ไม่ปวดไม่เมื่อย ทบทวนหลักวิชชาทิพย์พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านให้ดีอย่าละเลย เราจะได้ไม่ปวดไม่เมื่อย
ทางเดินของใจนี้ มีทั้งหมด ๗ ฯาน
ฯานที่ ๑ อยู่ที่ป่าช่องขนมก, หญิงขาขวา ชายข้างขวา
ฯานที่ ๒ อยู่ที่แพลาดา ตรงตำแหน่งที่นั่งดำไหล ท่านหญิงย่างก้าวขาขวา ท่านชายย่างก้าวขาว
ฯานที่ ๓ อยู่กลางกักศิระยะ ในระดับเดียวกับหัวดาว
ฯานที่ ๔ อยู่ที่เพดานปาก ช่องปากที่อาหาสำคัญ
ฯานที่ ๕ อยู่ที่ปากช่องคอ เห็นอุตกะวะเดือด
ฯานที่ ๖ อยู่ในกลางท้อง ระดับเดียวกันสะดือของเรา สมมติว่าเราทำบิ้ลขึ้นมา ๘ เส้นนำมาขึงให้ดัง จากสะดือจะไปด้านหลังเส้นหนึ่ง ให้เส้นด้ายทั้งสองด้านเป็นนกนาบา ตรงจุดที่ดีเล็กเท่ากับปลายเข็มนั้นคือ ฯานที่ ๖
ฯานที่ ๗ อยู่เหนือฐานที่ ๖ ขึ้นมา ๒ นิ้วมือ โดยสมมติเอานิ้วชี้ขึ้นนับจากกลางบาวางซ้อนกันและนำไปทางตรงจุดของเส้นด้านข้าง สูงขึ้นมา ๒ นิ้วมือ ตรงนี้เรียกว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นที่ตั้งใจของเราอย่างแน่จรง