ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระใครปฏิญาณรับรองทรง และรับเป็นพุทธมามกะที่จะสร้างโดยพระบารมีพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก (ร. ๕) และพระบรมสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (ร. ๓) ตามลำดับ บงชอบสถานะของคาถาพระธรรมกายในฐานะของราชอาณาจักร
ในส่วนของคัมภีร์หลักในพระพุทธศาสนาเวลาแวนั่น คำว่า “ธรรมภาย” ปรากฏในพระใตรปิฏกบาล ๔ แห่ง คือ in วัดอุโบสถสูตรแห่งทิคเทวิน ยน ปฎิทิศคำว่า “ธรรมภาย” (ผู้ธรรมมิเป็นภาย) ว่าเป็นพระนามหนึ่งของพระตถาคตฯ ๒ ในเขตจพุทธาเทวท่าน เหตุจึงท่านกล่าวว่า พระองค์เป็นผู้ธรรมภาย ซึ่งพระองค์เจ้าแห่งพระจุตรภพ กล่าวถึงคำว่า “ธรรมภาย” (ผู้ธรรมมิเป็นภาย) ว่าเป็นพระนามหนึ่งของพระตถาคตฯ ๒ ในเขตจพุทธาเทวท่าน เหตุจึงท่านกล่าวว่า พระองค์เป็นผู้ธรรมภาย ซึ่งพระองค์เจ้าแห่งพระจุตรภพ กล่าวถึงคำว่า “ธรรมภาย” (ผู้ธรรมมิเป็นภาย) ว่ามีความหมายว่า “ธรรมภาย” รวมประมาณ ๓๐ แห่ง ส่วนในคำกล่าวถึงธรรมภายไหว้ประกอบด้วยคุณสมบัติและอิทธิฤทธิ์นานัปการ หรือบทอัญเชิญโทษธรรม ๕ ที่อธิษฐานกล่าวนี้ยังเห็นได้ชัดในฐานะนี้ หรืออดีตนานมาหาใผ่วงไว้เป็นธรรมภายมิใช่ถอดความเป็น “ธรรมภาย” และเป็นคำภีร์สายปฎิทิศอันที่จารึกว่าด้วยอักขระธรรมแบบต่าง ๆ จนถึง คำภีร์พระมุฏฐุมโยภิกขา ฉบับสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระปรมานุชิจิโร คำบรรจุตรงนี้ * คำภีร์วรัจฉระในภัทรปฎิทิศ ในฐานะสิ่งสนุกสนานและบทสาธุกฤษฎิสนาน กล่าวไว้อันดับ ๒ พระพุทธองค์ทรงมีธรรมธิเป็นนัย เพราะกายของพระองค์ประกอบด้วยธรรม โดยชี้ว่า ธรรมนี้เป็นนายนของพระองค์นี้ มีพระมหากษัตริย์ธรัสส์เป็นนัยคำเดียวกัน หากโอวาทของที่อยู่จริง เพียงไม่อาจจะรู้ได้ด้วยประสาทสัมผัสไป
————————
* คำภีร์วรัจฉระในภัทรปฎิทิศ*