วิธีนั่งบริกรรมมิตฺ : หน้า 163/166

วิธีนั่งบริกรรมมิตฺ พระเดชพระคุณหลวงปู่ดวัดปทุม ฤทธิ์เจริญ ท่านให้เน้นถึงดวงไส้ประสานจุดพระอุระที่เจริญในแล้ว ไม่มีตำหนิ ไม่มีขีดข่วนคล้ายขนแมว โทษกับแก้วตา เป็นบริกรรมมิตฺ ท่านสอนให้เจาะใจหยุดนั่ง ๆ ที่กลางดวงใส ๆ ตรงตำแหน่งที่เรามั่นใจว่าเป็นตำแหน่งที่บริกรรมวาว "สัมมาอะระหัง" ทุกครั้งที่วานาจะต้องไม่มียิงดวงใส ประคองใจนี้ไว้ก่อนนี้ คือหลักธรรมที่ท่านสอนเอาไว้ ที่นี่บางท่านทำอย่างนี้แล้วดีแล้ว ก็ยังไม่ออก จะถึงที่เราคุ้นเคยเป็นบริกรรมมิตฺติได้ ขายทุเรียนนึกเท่านั้น ขายงาม ขายงาม ลองกอง มะกรูด มะพร้าว ลิ้นโอ เราก็ถึงสิ่งนั้น ขายปาท่องโก๋ กินปาท่องโก๋ บางคนก็ยังถามว่าเพราะขายชาลาเปา มองไปมาจะเป็นชาลาเป้า ใส่แมปรากฏอยู่ในกลกายสุทนที่ 7 ให้เราดึงดวงไป เดี๋ยวชาลาเปาเก่ง ก็จะนั่งองค์ปรุงมรรค ขายเผาะ ขายพอลาย ขายใบไม้ อู๋มานก็เอา คุ้นเคยองค์ให้กันอย่างนี้ นักเซาะสงสัย ๆ ดูไปเรื่อย ๆ จะแปลกใจคิดว่าใจกับใจต้องนิ่ง การนั่งนิ่งดีเหมาะสำหรับผู้ที่เป็น คือนึกแล้วไม่ดี ไหงไม่ดี นักแล้วสงบ ก็ให้ทันนิยติ ดั่งให้กันนิ่งดีดี ๆ ก็ให้นึกนิ่งดีดี ๆ ไป นั่ง ๆ วางงบ ๆ ค่อย ๆ ค่อย ๆ คลีคลายระบบประสาทและกล้ามเนื้อ เดี๋ยวจะค่อย ๆ โล่ง โปร่ง เบา สบายไปเรื่อย ๆ ความมืดเป็นมิตฺร ความมืดเป็นมิตฺร ไม่ใช่เป็นศัตรูการเข้าสัจธรรม เป็นความมืดที่น่ารัก ถ้าเราเข้าใจจะอยู่กับความมืด ความมืดจะเป็นเกลา เป็นหลายของเรา อย่างภาวนาการเห็นภาพ ว่าต้องเห็นอะไร อยู่กับความมืดอย่างสบาย ๆ อย่างนี้ไงดีดี ยิ่งมืดยิ่งดี ยิ่งก็ยิ่งใกล้สว่าง ไม่ว่าความมืดจะมาขาว อยู่ด้วยความมืดด้วยสบาย ๆ เบิกบาน อย่าให้ความคิดวิตก วิ่งวุ่นสิ่งสมบูรณ์ จะรอให้ความรู้ความคิดอย่ากว้านไม่ปกปิด อย่าให้ฟังเพียรพอว่า ไม่เห็นจะได้อะไรเลย เขาเท่านั้นเอง เราก็มีอยู่ดี สมดุล ไปนึก นึก ก็แปลว่า ความสงบสุขคือ คิด คิด ๆ จึงจะโทษพออย่างไร ดวงอาทิตย์ก็มีมารปรากฏให้เราได้เห็น แม้แต่ ตะ ติต ติ ตี ก็เช่นเดียวกัน จนกว่าจะถึงเวลามันประมาณ ใกล้รุ่ง แสงเงินแสงทองจังกระปริบให้เราได้เห็น และแสงกำเนิดของแสงเงินแสงทองเป็นดวงสีแดง ๆ ยามอรุโณทัย จึงจะมามาหลัง ถ้าเรานิ่ง ๆ โดยไม่ง้องล่ออะไรเหมือนนั่งในยามรัตติกาล ในคืนเดือนถ้างั้นนี้ไม่ใช่ทุกคนจะสมหวัง คือจะสมง ให้อรุโณทัย จะทุ่มร้องไม่รู้จะไปเอง