ฝันในฝัน : หน้า 53/88

Dream in Dream ฝันในฝัน ท่านยังบอกเราอีกว่า จะไปที่สุดแห่งธรรม ได้นั้น ต้องมีบุญบารมีมากๆๆๆๆ มีบุญมากได้ก็ ต้องทำมากๆ แบบสะดวกสบาย ซึ่งการจะทำมากๆ ได้ ต้องมีอุปกรณ์ในการสร้างบารมีพร้อม นั่นคือ ต้องมีทรัพย์สมบัติ รูปสมบัติ คุณสมบัติ ครบถ้วน บริบูรณ์ บอกบุญแบบไม่เว้นวรรค เมื่อเราทำบุญแบบไม่ เว้นวรรคอย่างน้อยๆ บุญนี้ก็จะไปตัดรอนวิบากกรรม เก่าที่เราเคยทำผิดพลาด และที่สำคัญ เราจะมี สายบุญที่หนาแน่นเชื่อมกับหมู่คณะ เป็นเหตุให้เรา ไม่พลัดพรากจากหมู่คณะ เพราะการพลัดพรากจาก หมู่คณะมีอันตรายต่อชีวิตการสร้างบารมีอย่างยิ่ง ชาตินี้เราสร้างบารมีกันลำบากเหลือเกิน มี ฉบับนี้นำเสนอ Case Study ของผู้ที่ อุปสรรคมากมาย ดังนั้นภพชาติต่อไปเราต้องมี ความพร้อมในทุกด้าน.... ซึ่งเกิดจากการออกแบบ ชีวิตในชาตินี้ อย่าบ่น อย่าเบื่อ เมื่อคุณครูไม่ใหญ่ Case Study กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง ลูกเข้าวัดครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๖ โดยมี กัลยาณมิตรท่านหนึ่ง พาไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ ทำให้ลูกได้พบแสงสว่าง ได้ทราบถึงการดำเนิน ชีวิตที่ถูกต้อง ถ้าลูกไม่ได้พบหลวงพ่อ ลูกคงต้อง ไปอบายอย่างแน่นอน ลูกขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง และกราบขอ ความเมตตาฝันในฝันเรื่องของลูกดังนี้ค่ะ ตั้งแต่ลูกเกิดมา ไม่เคยเห็นหน้าพ่อเลย เพราะเมื่อยังหนุ่มยังสาว พ่อกับแม่แอบมีความ สัมพันธ์กันจนแม่ตั้งท้อง แล้วพ่อก็หนีไป เมื่อลูก คลอดออกมา แม่จึงนำไปให้ยายกับตาเลี้ยง ไม่ นานพ่อก็กลับมามีความสัมพันธ์กับแม่จนตั้งท้องอีก คราวนี้พ่อหนีไปไม่กลับมาอีกเลย ญาติผู้ใหญ่จึง จัดการให้แม่แต่งงานใหม่กับญาติคนหนึ่ง ตอนนั้น แม่มีลูกชายติดท้องมาด้วย แล้วมีลูกกับสามีใหม่อีก ๑๐ คน รวมแล้วแม่มีลูกทั้งหมด ๑๒ คน ตาที่เลี้ยงลูกมา ไม่ใช่ตาแท้ๆ เป็นสามีใหม่ ของยาย ตาชอบดื่มเหล้ามากแต่ก็ชอบบวชในช่วง ไม่เชื่อฟังแล้วประมาทในการดำเนินชีวิต จึงทำให้ พลัดพรากจากหมู่คณะ ๑ พุทธันดร ชาตินี้กว่าจะ มาพบหมู่คณะ ก็ทำผิดพลาดมีวิบากกรรมมากมาย ด เธอไม่เชื่อฟัง จึงพลัดพรากจากหมู่คณะ ๑ พุทธันดร เข้าพรรษาเป็นประจำ สึกมาก็มาดื่มเหล้าต่อ ก่อน เสียชีวิต ๑ ปี ตาเลิกเหล้าได้เด็ดขาด เพราะป่วย เป็นอัมพฤกษ์ และเสียชีวิตลงด้วยวัย ๗๔ ปี ยายของลูก เป็นคนที่บุญไม่ทำ กรรมไม่สร้าง ชอบทำบุญตามประเพณี ยายเสียชีวิตไปเฉย ๆ ด้วยวัย ๘๙ ปี สามีคนแรกของลูก เมื่อก่อนเป็นนักเลง แต่ พอมาเจอลูก เขาก็หันมาทำมาหากิน เรามีลูกชาย ด้วยกัน ๑ คน สามีถูกคัดเลือกเป็นทหารประจำการ อยู่ในป่าทางภาคใต้ อยู่ได้ปีครึ่ง ก็ถูกส่งกลับบ้าน ในสภาพที่ตัวแห้ง แขนขาลีบ เหมือนเป็นอัมพาต รักษาเท่าไหร่ก็ไม่ดีขึ้น เสียชีวิตด้วยวัย ๒๓ ปี สามีคนปัจจุบัน เมื่อลูกตั้งท้องแรกก็ทำ แท้งไป และไม่มีลูกอีกเลย สามีเป็นหัวหน้าคุมงาน บริษัท หลังจากอยู่กันได้ ๒ ปีก็ถูกส่งไปทำงานที่ ต่างประเทศ ทุก ๓ เดือนจะได้กลับมาเมืองไทย ๑๐ วัน ค่าตอบแทนที่เขาได้รับสูงมาก ลูกไม่ต้องทำ อะไรเลย เขาให้เงินลูกใช้เดือนละ ๒-๓ แสนบาท และไม่เคยถามเลยว่าลูกเอาเงินไปทำอะไรบ้าง