บทสนทนาในมังคลิดลที่นี่นเปล เล่ม ๒
…
เป็นที่พึ่ง, ส่วนเหล่านมนุษย์ชั่วว่า มีสัตว์เลี้ยงเป็นที่พึ่ง เพราะอภัย
ปัญญาโรครเล็งชีวิต. ส่วนข้าพระองค์มิพระองค์เป็นที่พึ่ง, พระองค์
เป็นที่พึ่ง ข้าพระองค์เป็นที่พึ่งนักของภริยานั้น. ก็มวทพระองค์
มีชีวิต…
เนื้อหาพูดถึงการสนทนาของพระราชาและกินนรีที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงสัตว์และการเป็นที่พึ่ง ระบุถึงความสำคัญของธรรมชาติที่ช่วยให้สัตว์และมนุษย์มีชีวิตอยู่ร่วมกัน พระราชาแสดงความปรารถนาที่จะส่งภริยาไปยังสถ