มังคลฏีกาที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 70 : หน้า 70/356

ประโคม- มังคลฏีกาที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้า 70 ภัตตาหารแล้วก็ (กลับ) เดินไปสู่พระอุทยานด้วยเท้า ตั้งแต่นั้น มา พระมหาสัตว์นั้น ก็ได้ทำอย่างนันเหมือนกันทุกวัน ๆ พระ มหาสัตว์นั้นถึงความพินาศในฤิทธธรรม เพราะเหตุไม่สำรวจอินทรีย์ ด้วยประการฉะนี้ และกรรมของพระมหาสัตว์นั้น ได้ปรากฏไป ทั่วพระนครแล้ว อามาตย์ทั้งหลาย ส่งหนังสือไปดูคลพระราชาว่า "หาผิดพลาด ได้ทำอย่างนี้ ๆ" ดังนี้ ท้าวเธอไม่ทรงเชื่อถ่ายเดียว ทรูปราไปจัตตนบทนแล้ว เสด็จกลับมาแล้ว เสด็จเข้าไปสู่พระ อุทยาน ครัสถาพระโพธสัตว์ พระโพธิสัตว์ทูล (สารภาพ) ตาม ความเป็นจริง เพราะเป็นผู้มีปกติว่าแต่คำจริงแล้ว ทูล (ขอพระ ราชทานโอกาสน) ว่า "มหาบพิธ ขอพระองค์โปรดทำโอากาสแก่ คำนวนภาพก่อน" ดังนี้แล้ว เข้าไปสู่บรรดาศาลา เพ่งฌานดล (จง) แห่งสิงห์ ทำงานให้ดีฉันใหม่ ออกจาก (บรรลุ) ศาล นั่ง ในอากาศแสดงธรรมแก่พระราชาแล้ว (กลับ) ไปสู่วันต่างประเทศ นั่นแล มีมาไม่เสื่อมแล้ว ก็ได้เข้าถึงพรหมโลก. เรื่องหาผิดพลาด มาปรารถนาหาผิดพลาด นวณินบาต [๒๒] เรื่องโลมสักกพาด มาในอรรถกถาโลมสักก-โลมสักพ- ชาด นวณินบาตนี้นั่งเองดี เรื่องของชน ๕ คน ผู้มีรูปเป็นโจร (อามาตี) และเสียงเป็นโจรเป็นต้น ซึ่งถูกพวกนางยักษ์กินแล้ว เพราะเหตุไม่สำรวจอินทรีย์ และ (เรื่อง) ของโอรสพระเจ้ากรุง พาราณสิ่ง ๒ พระองค์ ผู้ไม่แสดดูแม้ชราภูมิ ที่นางกีตนทิ้งหลาย