ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕- มั่งคั่งที่นี่นั่นปลา เล่ม ๒- หน้าที่ ๒๑๑
ประกาศจะทั้งหลาย ในเวลาจบล้นอ ภิกษุท่าน ๕ แม้เหล่านั้น
ได้เป็นพระโสดาบัน ผู้อุรามรามคราฐิ เป็นผู้นมั่นพระศาสดาทรง
สรรเสริญ ย่อมบรรลุประโยชน์เต็ม ด้วยประการฉะนี้
[ผู้อุรามรามคายน้อมฟังภัย]
๓๑๑ กิฏธรรมาคบุคคลผู้อุรามรามคายา แม้ถูกยืนแล้วด้วย
ลูกศราทายบยช่วย ย่อมฟันจากทุกข์อันจะรุนแรงได้ คุสวรร-
สามโพธิสัตว์, แต่ไปสำนึกของยักษ์ ย่อมฟัน (จากทุกข์อันจะรุนแรง)
ได้ คุพระโพธิสัตว์ผู้หญิงใจ shopper สุดนะ แม้ดำอยู่ในสถานที่เขา
รักษาแล้ว ย่อมฟัน (จากทุกข์อันจะรุนแรง) ได้ คุพระโพธิสัตว์ผู้เป็น
เนื้อชื่อ นันทิยะ, แม้ถือในบ่อ กิฟฟะ (จากทุกข์อันจะรุนแรง) ได้ คุ
พระโพธิสัตว์ผู้เป็นพระยิ่งง พระยานางแกแต้ม, แม้ถูกผู้ด้วย
เครื่องผูก ย่อมฟัน (จากทุกข์อันจะรุนแรง) ได้ คุพระโพธิสัตว์ผู้เป็น
พระยาช้าง. ในข้อความเหล่านี้ (เป็นอุทาหรณ์) :-
[เรื่องสุรวนสามคาบสม]
ในอดีตมา พระโพธิสัตว์เป็นคาบสมชื่อสุรวนสม อยู่ใน
อารามที่ว่ามีสักกาะประทาน ใกล้ฝั่งเม่นชืออิคสมมต ในกรุง
พารานสี ปรนิบัติกรรมคับดาบของผู้อยู่บูชาคุณโดยเคารพ.
ในกาลนั้น พระราชาในกรุงพารารสีพระนามว่า ปิยักษ์ ทรง
มอบราชบัตินแก่พระมารดา ด้วยความโลกในเนื้อสมุท พระองค์
เนื่องนั่น เสด็จไปสู่ป่ามนัสตร ทรงนำเนื้อบ้างแล้ว เสวย
เนื้อพลางเสด็จเที่ยวไป ถึงที่นั่น ทรงพบรอยเท้าเนื้อที่ท่าน้ำดื่ม