พระมหาชูเจติยะภิมปิฏกฉบับภาษาเปล่า ภาค ๑ หน้า ๓๔
…มีมิใด, ธรรมดาบุคคล ควรให้วัตถุพอ ยงอัดภาพให้เป็นไปแก้ภิกษุทั้งหลายมิใช่หรือ? ยุคและวัตรเท่านี้อ้อม วิ่งไปๆไปมีประโยชน์เลย," แต่กล่าวว่าไรราก็พฤติของตนเป็นต้นว่า "น่ามาเชย เรียนของพวกญาติของเรา เป็นโรงเลี…
ในบทนี้มีการบรรยายเกี่ยวกับภิกษุหนุ่มชื่อสีสละ และคำสอนที่พระศาสดาได้ทรงสอนเกี่ยวกับการให้ ภิกษุทั้งหลายที่มารับอาหารจากสาวกมาย่อมมีธรรมาสน์ที่ดีและเหมาะสม พระศาสดาทรงตรัสว่าผู้คนควรให้วัตถุอย่างพอเพี