ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรโภค--พระอัณบาปฏิฏุกาแปล ภาค ๑๗ - หน้าที่ 14
และข้างนี้ว่า "วิญญูพวกนี้แข็งจิ๋วอันเป็นของเรา."
พระศาสดาประทับนั่งในพระคันธกฐ์เทียม ทรงสังคเสียงนั้น
ด้วยโสตญาณเพียงดังพุทธ ศรัทธิว่า "อนันท์ เธองอขอย่าให้พวก
ภิกษุณีจิ่วจิ่วของดิาสะ แล้วเก็บไว้ ๓ วัน." พระจารึให้ทำอย่าง
นันแล้ว
[พระศาสดารับสั่งให้แจกจิรรของพระศาสดะระ]
แม้เส้นนั้น ทำกาลในวันที่ ๓ เกิดในวิมานชั้นสุดแล้ว, ใน
วันที่~ พระศาสดารับสร้างว่า "ภิกษุทั้งหลาย จงแบ่งจิรรของดิสะะ แล้ว
ถือเอา." พวกภิกษุทำอย่างนั้นแล้ว
พวกภิกษุสนทนากันในธรรมสภาว่า "เหตุไรหนอแล พระ
ศาสดาจึงให้บีจิรรของพระศาสดะ ไว้สิน ๓ วัน แล้วทรงอนุญาตเพื่อ
ถือเอาในวันที่ ๖ ?
[ตื่นหาให้สัตว์วิ่งความพินาศ]
พระศาสดาตื่นมาแล้ว ศรัทธาว่า "ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้
พวกเธอนั่งประชุมสนทนากันด้วยเรื่องอะไรหนอ ?" เมื่อภิกษุว่า-
นั้นคราบนพูดว่า "ด้วยเรื่องชื่ออัน," ศรัทธว่า "ภิกษุทั้งหลาย ศิสสะ:
เกิดเป็นเส้นที่วิวรของคน, เมื่อพวกเธอแบ่งจิรรนั้น วิ่งร้องไป
ข้างโน้นและข้างนี้ว่า 'ภิกษุพวกนี้แข็งจิ่วอันเป็นของเรา,' เมื่อพวก
เธอถือเอาจิรรอ. เข้าถใจในพวกเธอแล้วพึงเกิดในนรก เพราะเหตุ
นั้น เราจึงให้บีจิรรว่า; ให้บัดนี้เขาเกิดในวิมานชั้นสุดแล้ว, เพราะ
เหตุนี้ เราจึงอนุญาตให้ถือเอาจิรรแกพวกเธอ," เมื่อภิกษุพวกนั้น