บทสัมภาษณ์เจ้าของ Case Study วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน พฤศจิกายน พ.ศ.2550 หน้า 71
หน้าที่ 71 / 88

สรุปเนื้อหา

บทสัมภาษณ์นี้นำเสนอความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของ Case Study กับคุณครู ไม่ใหญ่ และประสบการณ์การทำบุญตลอดชีวิตของครอบครัว มีการบรรยายถึงความรักและการดูแลของคุณปู่คุณย่าที่ผู้สัมภาษณ์เคยประสบพบเจอ รวมถึงอุทาหรณ์ที่ได้จากการทำบุญต่างๆ ที่สอดคล้องกับชีวิตของคุณแม่ และการที่ได้ร่วมทำบุญกับคุณครูไม่ใหญ่ ซึ่งมีเป้าหมายที่จะช่วยเหลือสังคมอย่างต่อเนื่อง มุ่งมั่นในการทำบุญให้เต็มที่ ถือเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกพระธรรมฯ ในการดำเนินชีวิตที่ดีต่อไป นอกจากนี้ ยังมีการบันทึกว่า การทำบุญไม่ได้จำกัดแค่กับกรุงเทพฯ แต่มีการขยายผลการทำบุญออกไปทั่วประเทศและโลกในอนาคต.

หัวข้อประเด็น

- การทำบุญเพื่อช่วยเหลือสังคม
- การให้เป็นหลักตามจริยธรรม
- ความสัมพันธ์ทางครอบครัวและบุญคุณ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บทสัมภาษณ์เจ้าของ Case Study 7129 บาท ชน กัลฯ จริยาพร ศรีวรขาน กัลฯ จริยาพร : แจ่มแจ้ง คุณครูไม่ใหญ่รู้ ทุกเรื่อง ท่านบอกว่า คุณปู่คุณย่าผูกพันรักกันมาก ใช่ค่ะ ท่านทั้ง ๒ จะดูแลห่วงใยกัน แต่คุณปู่เสีย ชีวิตก่อน คุณย่าก็ตรอมใจ ส่วนเรื่องของดิฉันถาม เรื่องการมีลูก คุณครูไม่ใหญ่บอกว่าเบื่อ ๆ อยากๆ เรื่องนี้ก็ใช่เลยค่ะ ดิฉันอธิษฐานเสมอว่า "ถ้ามีลูกดี ก็ขอให้มาเกิด ถ้าลูกไม่ดีก็ไม่ต้องมาเกิด คุณแม่ทำบุญตามอารมณ์จริงๆ คือ บุญอะไรที่เกี่ยวกับ พระเดชพระคุณหลวงปู่ เช่น มหาวิหารหลวงปู่ คุณแม่ทำสุดๆ แต่ถ้าบุญอื่นๆ ของหมู่คณะที่ไม่ เกี่ยวกับหลวงปู่คุณแม่ทำบ้างไม่ทำบ้าง แล้วก็ไป ทำบุญสังคมสงเคราะห์และกับสถานที่อื่นๆ คุณแม่ จึงกลับดุสิตบุรีแบบไม่สง่างาม คือ ไม่มีเทวรถและ บริวารมารับ ไม่ได้เวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกาย เจดีย์ เมื่อคุณแม่ไปถึงดุสิตบุรี คุณครูไม่ใหญ่บอกว่า กำลังตื่นเต้นกับทิพยสมบัติ ได้ฝากข้อความมาถึง ทุกคนว่า แม่มาอยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษแล้ว ไม่ ต้องห่วง ให้อยู่ทำบุญกับหมู่คณะได้เต็มที่ ท่าน อยากให้ทุกคนเห็นว่า บุญที่ทำมาตลอดชีวิตส่งผล จริงๆ ไม่ไปไหน เราทำเราก็ได้ กัลฯจริยาพร : ความเป็นจริงคุณครูไม่ใหญ่ ไม่เคยห้ามให้ลูกๆ ของท่านไปทำบุญสังคมสงเคราะห์ หรือกับวัดอื่น ๆ ท่านสนับสนุนด้วยซ้ำ ซึ่งท่านจะ พูดทุกวันพระให้ไปวัดข้างบ้าน แต่เราลูกพระธัมฯ ผู้มีมโนปณิธานไปที่สุดแห่งธรรมพักกลางทางดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ อย่าแผ่วในการทำบุญทุกบุญที่คุณครู กัลฯ จริยาพร : ส่วนเรื่องของคุณแม่ คุณครู ไม่ใหญ่บอก สุดๆ ไปเลย หลังคามหารัตนวิหารคด ไม่ใหญ่บอกว่า คุณแม่ชอบทำบุญตามอารมณ์ และ ดิฉันทำ ๑ โมดูลค่ะ ซึ่งความสำเร็จนี้เกิดจากคุณพ่อ ผูกพันกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ จึงไปอยู่กับ องอาจ อนุกูล ทำแล้วชื่นใจปลื้มไม่จบ บุญนี้จะได้ พระเดชพระคุณหลวงปู่แบบหลับแล้วตื่นกลางวิมาน ส่งไปถึงคุณแม่ด้วย เพราะเราทำตามที่คุณแม่ฝาก เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์สำหรับลูกพระธัมฯ พันธุ์รื้อวัฏฏะ บอกมาว่าให้ทำบุญกับหมู่คณะให้เต็มที่ 2 ปล. “ถ้าเธอจะไปกับฉัน ว่าอย่างไรว่าตามกัน” ดูเหมือนว่า เราทำบุญกับคุณครูไม่ใหญ่ แค่องค์เดียว แต่ความเป็นจริงเราได้ทำทุกบุญ ไม่ว่าบุญที่ควรทำอย่างเช่น ช่วยภัยใต้ ซึ่งช่วยมาต่อเนื่องทุกเดือน ๒ ปีกว่าแล้ว ช่วยภัยน้ำท่วม ภัยหนาว ซึ่งทำมาอย่าง ต่อเนื่อง และบุญที่ต้องทำ เช่น ทอดผ้าป่าน้ำท่วม ๑,๐๐๐ วัด ทอดผ้าป่าช่วยเหลือ ๒๖๖ วัด ๔ จังหวัดชายแดนภาคใต้ ทอดผ้าป่า ๓,๐๐๐ วัด ๑๐,๐๐๐ วัด ๒๐,๐๐๐ วัด เราทำ กับคุณครูไม่ใหญ่แต่ได้บุญกับวัดทั่วประเทศ ต่อไปก็จะทั่วโลก คุ้มสุดคุ้ม ดังนั้นอย่าแผ่ว นะครับ ..สาธุ สวัสสด // 射
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More