การทำบุญและการเข้าถึงพระรัตนตรัยของสุมนา : หน้า 47/56

เป็นเรื่องบุญกุศลและธรรมะ พูดปลุกปลอบใจสหธรรมิกเพื่อน ที่ช่วยกิจพระศาสนาด้วยกัน เรียกได้ว่า เป็นผู้อยู่เบื้องหลัง ความสำเร็จของวัดที่เธอเข้าไปทำบุญทุกวัด อุปนิสัยอีกอย่างหนึ่งของบุญมี คือ ถ้าหากไม่มีความรู้ ด้านใด เธอจะขวนขวายศึกษาด้านนั้นจนสามารถทำสิ่งต่างๆ ได้สวยงามรวดเร็ว และเป็นคนไม่มีข้อแม้เงื่อนไข แม้จะต้อง ไปถิ่นทุรกันดารตามจังหวัดต่างๆ เธอก็จะไปช่วยงานของวัด ในถิ่นนั้นๆ ด้วยความเต็มใจและอดทน เพราะเธอมีความ ตั้งใจจะสงเคราะห์ตนเองและเพื่อนมนุษย์ให้เข้าถึงพระรัตน ตรัย ความตั้งใจนี้มีมากมายมหาศาลจนเกิดความสุขและความ ปลาบปลื้มปีติใจเป็นสมบัติ เธอจึงเปลี่ยนชื่อและนามสกุล ใหม่ว่า สุมนา บุญรัตนาภรณ์ แปลว่า ผู้มีจิตใจดีมีบุญอัน เกิดจากการเข้าถึงพระรัตนตรัยเป็นอาภรณ์ การเข้าวัดฟังธรรมและขวนขวายในกิจการของวัด ท่า ให้สุมนาเปลี่ยนเป็นคนใหม่ จากคนที่ไม่เคยมีความสุขสมหวัง ในชีวิต กลายเป็นคนที่เต็มไปด้วยความสุขสมหวังในชีวิต และจากคนอยู่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง กลายเป็นคนที่มีที่อยู่ แน่นอน จนสามารถอุทิศตนให้พระศาสนาอย่างเข้มแข็ง ทุ่มเท ทำงานจนดึกดื่น บางคืนดึกจนถึงสว่าง จนคนนึกว่าไปต่าง จังหวัดทั้งๆ ที่เธอยังอยู่ในวัด ทำให้สุมนาเป็นที่ยอมรับของ เด็กวัดทุกรุ่น ยกย่องให้เป็นญาติผู้ใหญ่ของตน โดยเรียกว่า “ป่าสุมนา” ปลายปี พ.ศ.2543 สุมนามีโรคประหลาด จู่ๆ หมดแรง เบื่ออาหาร เดินไม่ได้ เริ่มจากขาขึ้นไปจนเป็นทั้งตัว ต้องนั่ง รถเข็น ถ้าจะไปไหนแต่ละที คนต้องช่วยกันหิ้วปีก จนถึงขั้น อุ้มหรือหามไป พยายามไปรักษาที่เขาว่ามีหมอดีตามที่ต่างๆ ก็ไม่หาย แรกๆ เธอรู้สึกท้อแท้ แต่ด้วยวิญญาณของนัก สู้ชีวิต ทำให้เธอฮึดขึ้นมาใหม่ แม้อาการจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ ตั้งใจทำงานเท่าที่เรี่ยวแรงอำนวย และ ทำให้ประณีตเหมือนเมื่อยังแข็งแรงอยู่ เช่น ปอกผลไม้ถวาย พระ ความเจ็บป่วยของสุมนาเป็นโรคเหนือหมอ แพทย์วินิจ ฉัยว่าเธอเป็นโรคประสาทไขสันหลังเสื่อม (Motor Neurone Disease) สาเหตุของโรคนี้คือ Idiopathic เป็นศัพท์สวยๆ ทางการแพทย์ของคำว่า “I don't know. อาการคือ มีเชื้อ อักเสบเข้าไปทําลายประสาทสั่งการกล้ามเนื้อ ทำให้กล้ามเนื้อ ไม่ทำงานและค่อยๆ ฝ่อไปเอง เป็นโรคที่เป็นกันไม่กี่คนและ รักษาหายยาก ได้แต่ให้ยาประคับประคองไปวันหนึ่งๆ เท่านั้น 82 case study 83 กฏแห่งกรรม