การประหารในยมโลก : หน้า 17/56

ไม่ยอมยิงเอง เจ้าหน้าที่จึงช่วยยิงให้ด้วยการจับมือของเขา เหนี่ยวไก โป้ง! ตาย พื้น โป้ง! ตาย ฟื้น วนเวียนไปมาเช่นนี้ ถัดไป พวกผูกคอตาย มีเชือกกลายเป็นไฟลุกไหม้พัน รอบคอ มีมือมาจับปลายเชือก กระตุก ตาย พื้น กระตุก ตาย พื้น พวกกระโดดน้ำตาย บนฝั่งน้ำมีเจ้าหน้าที่ตัวใหญ่ นั่งหยักรั้งสีแดงใช้หอกแทงนักโทษให้กระโดดตูมลงในน้ำกรด ข้างหลังมีเจ้าหน้าที่คอยจับกดหัวให้อึดจนตาย ตายแล้วฟื้น นักโทษปืนกลับขึ้นฝั่งไป กระโดดน้ำตายใหม่ พวกให้รถชน ตาย มาแปลก มีแท่งเหล็กสี่เหลี่ยมจัตุรัสคล้ายลูกเต๋าขนาด ใหญ่ร้อนๆ นักโทษถูกจับแขนซ้ายและขวาคนละข้าง พาวิ่ง ไปชนกับลูกเต๋าเหล็กร้อนๆ เปรี้ยง เละ พื้น เปรี้ยง เละ ฟื้น อีกพวกหนึ่งมีแท่งเหล็กยาวๆ คล้ายเสาเหล็ก เอามาวิ่งเทิด ไว้ตรงกลาง วิ่งมาหานักโทษ อัดก๊อปปี้ ปัง เละ พื้น ปัง เละ ฟื้น พวกกินยาตายมีทั้งแบบเม็ดและแบบน้ำ ถูกจับกรอก ถ้ากรอกไม่ลง เจ้าหน้าที่จะเอาเสาเหล็กกระทั่งให้ลง ตาย พื้น ตาย ฟื้น อยู่เช่นนี้เรื่อยไป พวกกระโดดตึกหรืออื่นๆ จะมี สภาพคล้ายคลึงกัน พอกระโดดลงไป ร่างเละ มีไฟลุกท่วม ตัวอีก วูบตายไป จากนั้นฟื้นปีนขึ้นไปกระโดดอีก ทุกข์ทรมาน ยาวนานมาก ถึงเวลาพันตรี ไพรัช ห ม ด ก ร ร ม ในยมโลก ที่ยังมีชีวิตอยู่ ดวยอานุภาพความรักของภรรยาและลูกๆ ในโลกมนุษย์ ได้ร่วมกันทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับ แสง สว่างจึงวาบๆ แต่ละครั้งพญายมราชแจ้งให้ลดหย่อนผ่อนโทษ ลงไปทีละ 50 ปียมโลกบ้าง ลดลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมา ถึงบุญสำคัญคือ ลูกชาย 2 คนบวช 3 ครั้ง และตั้งใจ ปฏิบัติธรรมอย่างดี อุทิศส่วนกุศลให้โยมพ่อ บุญนี้ลดโทษ ไป 300 ปียมโลก ถ้าตัวพันตรี ไพรัช ได้บวชเองจะลดลง มากกว่านี้ เหลือเวลาอีก 500 ปียมโลก จึงจะพ้นโทษ ต่อมาโทษทัณฑ์ที่เหลือทั้งหมดสิ้นสุดลงตรงที่บุญใหญ่ ซึ่งมีกำลังแรงกล้า คือบุญจากการสร้างพระธรรมกายประจำตัว จารึกชื่อพันตรี ไพรัช โพธิ์พฤกษาวงศ์ ประดิษฐาน ณ มหา ธรรมกายเจดีย์ ที่ครอบครัวสร้างและอุทิศบุญกุศลไปให้ การ สร้างพระธรรมกายเป็นบุญที่มีกระแสแรงกล้า เพราะเป็นการ สร้างตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยจิตที่เลื่อมใสและ ต้องการให้ผู้อื่นเลื่อมใสด้วย ตรงต่อการปฏิบัติธรรมเข้าสู่ พระรัตนตรัยภายใน เจ้าหน้าที่ได้นำตัวพันตรีไพรัช ไปยังสถานที่แห่งหนึ่งเพื่อ 28 case study 29 กฏแห่งกรรม "ยิงตัวตาย"