ข้อความต้นฉบับในหน้า ไม่พูดเลยทั้งสามคน แต่สามพี่น้องไม่ได้มีอาการเหมือนคนให้
หูหนวก เพราะหูพอได้ยินเสียง แต่มีปัญหาการพูดซึ่งแพทย์
บอกไม่ได้ว่าเป็นเพราะเหตุใด คงจะต้องใช้กรรมนี้ไปจนหมด
ชาตินี้ ส่วนพ่อแม่ในชาตินั้น ไม่ว่ากล่าวห้ามปรามลูก คอย
ปกป้องลูก เท่ากับเป็นการสนับสนุนให้ลูกได้ใจ จึงต้องตาม
มาเลี้ยงดูลูกสามคนนี้ต่อไป
ทางออกคือพ่อแม่ลูกต้องทำบุญและอธิษฐานขอให้พ้นจาก
วิบากกรรมนี้บ่อยๆ ภพชาติต่อไปกรรมจึงจะเบาบางจางลงไป
หรือกระแสกรรมนั้นหมดกระแส หรือหมั่นทำบุญจนบุญส่ง
ผลก่อนบาปตามมาทัน และที่สำคัญทุกคนต้องเข้าถึงพระ
ธรรมกาย วิบากกรรมนี้จึงจะหมดไป
สัมภาษณ
จิรโรจน์ โสภณอิทธิรัตน์ บิดาของสามพี่น้อง
จังหวัดนครราชสีมา
ผมเชื่อคุณครูไม่ใหญ่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว โดยเฉพาะเมื่อ
ท่านเล่าเป็น Case study ให้เราศึกษากฎแห่งกรรมได้ชัดเจน
ขึ้น ผมเชื่อมั่นว่าท่านไม่ได้หลับฝันไปแล้วเล่าเป็นตุเป็นตะ
เพราะเรื่องที่ท่านเล่าไม่ได้เป็นตุเป็นตะ ไม่ใช่นวนิยายหรือ
42
case study
เรื่องโบราณปรัมปราเลย แต่เป็นเรื่องจริงที่ทำให้เราฟังแล้ว
ตั้งใจหาทางแก้ไขกรรมเก่าด้วยบุญกุศล และตั้งใจให้ทำบุญ
มากขึ้น จนไม่มีความตระหนี่อยู่ในใจ โดยเริ่มจากร่วมบุญ
รายการธรรมะทางวิทยุกระจายเสียงต่อเนื่องเป็นปี และบุญ
ทุกๆ อย่างให้ลูกๆ ร่วมบุญด้วย ทำให้ลูกของผมพัฒนาภาษา
ดีขึ้นมาก เช่นลูกคนโตเริ่มอยากพูด คนกลางพูดเป็นคำๆ
อย่าง “อุ้มหน่อย” หรือพูดตามพี่เลี้ยงว่า “ล้างแก้ว” “เก็บ
แก้ว” ทำให้พ่อแม่ดีใจมาก ส่วนลูกคนเล็กช่างพูดกว่าพี่ ๆ
อยู่แล้ว เห็นชัดเลยว่าพอคุณครูไม่ใหญ่เล่ากฎแห่งกรรมให้ฟัง
เราเข้าใจ ยอมรับและหาทางแก้ไขด้วยบุญกุศลเต็มที่จนลูกๆ
ดีขึ้น
นี่เป็นอานุภาพของพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ที่ผมเชื่อว่า
ต้องมีแน่นอน เพราะผมเคยมีประสบการณ์ด้วยตนเองมาแล้ว
หลายอย่างก่อนที่จะมาพบพบคุณครูไม่ใหญ่ คือท่านสามารถ
เปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นดีได้อย่างน่าอัศจรรย์
43
กฏแห่งกรรม
เด็กพูดช้า