ข้อความต้นฉบับในหน้า เธอตอบว่า “ได้” โดยไม่เฉลียวใจ นึกๆ แล้วยิ่งร้องไห้
หนัก และสะเทือนใจมากขึ้นเมื่อมีคนพูดกับเธอในงานศพว่า
คนที่ฆ่าตัวตาย จะต้องเกิดเป็นหมาบ้า 500 ชาติ
จนกระทั่งวันที่เจ็ดของการพลัดพราก เธอจึงคิดได้ว่าการ
ร้องไห้มากๆ เป็นสิ่งที่ไม่ดี ทำให้เศร้าหมอง เสียสติและ
อาจเป็นบ้าได้ เราต้องอยู่เป็นหลักของลูกๆ และเลี้ยงให้ดี
สมกับที่เขาเป็นคนรักลูกมาก จึงเข้าไปสงบสติอารมณ์ในห้อง
พระ พบหนังสือธรรมะเล่มหนึ่งมีคำพูดของหลวงพ่อวัดปากน้ำ
ภาษีเจริญ ที่ทำให้เธอหยุดร้องไห้ทันที
“ชีวิตคนเรามีทุกข์ประจำตัวอยู่แล้วคือ เกิด แก่ เจ็บ
ตาย การร้องไห้เท่ากับเพิ่มทุกข์ให้ตนเองอีก นับว่าเป็นบาป
กรรมซ้ำเติมตัวเองอย่างยิ่ง
ตลอด 7 วัน เธอรู้สึกตัวตลอดเวลาว่าสามียังวนเวียน
อยู่ในบ้านด้วยความห่วงใยครอบครัว ครบวันที่เจ็ด เธอมอง
เห็นเขาเดินมาหา นั่งลงข้างเตียงในสภาพร่างกายดำมืดแล้ว
จากไป
ถ้าเห็นด้วยตาตัวเองได้ เธอจะเห็นร่างของพันตรี ไพรัช
อยู่ในบ้านจริง
ฝันในฝัน:
คุณครูไม่ใหญ่กรุณาฝันในฝันและเล่าให้นักเรียนโรงเรียน
อนุบาลฝันในฝันวิทยาฟังว่า เมื่อครบ 7 วัน ทำบุญและ
เผาเรียบร้อยแล้ว เจ้าหน้าที่จากยมโลกนุ่งหยักรั้งสีแดง 10
ตนมารับตัว เนื่องจากพันตรี ไพรัช เป็นนายทหารชั้นผู้ใหญ่
ยมทูตจึงต้องมารับมากกว่ามารับคนทั่วไป เพื่อข่มให้เกรงกลัว
แต่เขาไม่ยอมไป จึงต้องใช้โซ่ตรวนคล้องคอและมือไว้ และ
ลากไปด้วยกำลังแรงจนดิ้นไม่ได้แม้จะดิ้นรนสักเพียงใดก็ตาม
เดินไปได้ระยะทาง 100 เมตร
โลกมนุษย์เปลี่ยนไป
เป็นภพของยมโลก ทันที
หน้าประตูทางเข้า บานประตูเปิดออกเอง มีนายทวารยืน
อยู่ห่างๆ เป็นระยะๆ ตรงนี้เป็นกำแพงของยมโลกหรือ
ราชทัณฑ์นคร สูงใหญ่ทำด้วยทองแดง หรือหิน หรือปูนก็มี
ดูน่าสะพรึงกลัว บรรยากาศข้างในทีมๆ ทึบๆ ชวนพรั่นใจ
ยมทูตลากตัวพันตรี ไพรัช ไปร่วมขบวนคนข้างหน้า
ที่เดินสู่ลานกว้าง สีหน้าของแต่ละคนเศร้าสร้อย
รองหม
24
case study
25
กฏแห่งกรรม
"ยิงตัวตาย"