ข้อความต้นฉบับในหน้า
คล่องแคล่ว นับเป็นการสำเร็จการศึกษาของเด็กไทย
สมัยนั้น
อยากบวช :
หลังจากสำเร็จการศึกษาแล้ว ท่านได้กลับมาช่วยบิดา
มารดาประกอบอาชีพค้าข้าว จนอายุได้ ๑๔ ปีเศษ
บิดาของท่านก็ถึงแก่กรรม ท่านเป็นลูกชายคนโต จึง
ท่านเป็นคนรักงาน มีความขยันขันแข็ง กิจการค้าข้าว
ต้องเป็นผู้หาเลี้ยงครอบครัวแทนบิดา และเนื่องจาก
ที่ท่านทําอยู่จึงเจริญขึ้นโดยลำดับ จนเป็นที่รู้จักในยุค
นั้นว่า เป็นผู้มีฐานะดีคนหนึ่ง
เมื่ออายุได้ ๑๙ ปีเศษ มีเหตุการณ์ที่ทำให้ท่านได้คิดคำนึง
ถึงความไม่มีสาระในการทำมาหาเลี้ยงชีพ จนเกิดความ
สังเวชสลดใจ จึงคิดจะออกบวชเพื่อแสวงหาหนทางพ้น
ทุกข์ แต่เนื่องจากในขณะนั้นท่านยังไม่อาจวางภาระใน
การดูแลครอบครัวได้ จึงจุดธูปเทียนบูชาพระและ
อธิษฐานว่า “ขออย่าให้ตายเสียก่อนเลย ขอให้ได้บวช
และหากบวชแล้วจะไม่สึกจนตลอดชีวิต” จากนั้นท่านจึง
ขะมักเขม้นทำงานยิ่งขึ้น จนรวบรวมทรัพย์ได้จำนวนหนึ่ง
ซึ่งคะเนว่ามากพอที่มารดาของท่านจะใช้จ่ายไปได้จน
๗๙