ความเพียรและการเข้าถึงพระธรรม : หน้า 82/105

ความเพียร โดยได้แสดงความอ้อนวอนแต่พระพุทธเจ้า ว่า “ขอพระองค์ได้ทรงพระกรุณาโปรดข้าพระพุทธเจ้า ทรงประทานธรรมที่พระองค์ได้ทรงตรัสรู้อย่างน้อย ที่สุดแลง่ายที่สุดที่พระองค์ได้ทรงรู้แล้วแก่ข้าพระ พุทธเจ้า ถ้าข้าพระพุทธเจ้ารู้ธรรมของพระองค์แล้ว เป็นโทษแก่ศาสนาของพระองค์แล้ว ขอพระองค์อย่า ทรงพระราชทานเลย ถ้าเป็นคุณแก่ศาสนาของ พระองค์แล้ว ขอพระองค์ได้ทรงพระกรุณาโปรด พระราชทานแก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์รับเป็น ทนายศาสนา ในศาสนาของพระองค์จนตลอดชีวิต” ด้วยการทำความเพียรอย่างไม่อาลัยในชีวิต ในที่สุดท่าน ก็ได้เข้าถึงพระธรรมกายกลางดึกคืนนั้นเอง ณ เวลานั้น ท่านเข้าใจอย่างชัดเจนด้วยตนเองว่า ธรรม ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านี้ลึกซึ้งนัก พ้นวิสัยของการ ที่จะตรึกนึกคิดหรือคาดคะเนเอาได้ เพราะถ้ายังตรึก นึกคิดอยู่ก็เข้าไม่ถึง จะเข้าถึงได้ต้องทำให้ใจ คือ ความ ໒໘