ข้อความต้นฉบับในหน้า
ช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากทุกข์ จึงไม่ได้
ฟังธรรม แต่เฟ้นหาพุทธการกธรรม ซึ่งเป็นธรรมที่
จะทำให้เป็นพระพุทธเจ้า และมุ่งหน้าสร้างบารมี
ชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพันเรื่อยมา ซึ่งท่านมีประวัติ
ความเป็นมาที่ยิ่งใหญ่มาก
สมัยนั้น สุเมธดาบสเกิดเป็นลูกชายคนเดียว
ของพราหมณ์ เรียนจบไตรเพท มีปัญญามาก
เนื่องจากบิดามารดาเสียชีวิตตั้งแต่ท่านยังเป็นหนุ่ม
ผู้จัดการกองมรดกจึงนำบัญชีทรัพย์สินมาให้ท่านดู
และเปิดห้องหลายห้องที่เต็มไปด้วยรัตนะต่าง ๆ
มีทอง เงิน แก้วมณี แก้วมุกดามากมาย อีกทั้งชี้แจง
ว่า ทรัพย์ทั้งหมดเหล่านี้เป็นของที่สืบทอดกันมา
๓ ชั่วอายุขัยของบรรพบุรุษ ขอให้ท่านเป็นผู้สืบทอด
มรดกคนต่อไป
เมื่อท่านเห็นสมบัติเหล่านั้นแล้ว แทนที่จะ
ตื่นเต้นดีใจที่จะได้ใช้สมบัติเหล่านั้นอย่างฟุ่มเฟือย
ท่านกลับสั่งสอนตนเองได้ว่า การเกิดใหม่บ่อย ๆ เป็น
ทุกข์ การแตกดับแห่งสรีระในสถานที่เกิดแล้วเกิดเล่า
เป็นทุกข์ เกิดมาก็ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย เหมือน
ชาวโลกทั่วไป ควรแสวงหาทางที่ไม่ต้องมีการเกิด
การตาย ท่านอุปมาไว้ว่า “เมื่อความเกิดมีอยู่ ความ
ไม่เกิดก็ต้องมี เมื่อความร้อนมีอยู่ ความเย็นอันระงับ
ความร้อนยังมีได้ สถานที่ระงับกองไฟคือกิเลสก็
ต้องมีแน่นอน เมื่อภพมีอยู่ ภาวะที่ไม่ใช่ภพก็น่าจะมี
คนบางคนเอาสมบัติมากมายเดินทางไปกับหมู่โจร
เขาจำเป็นที่จะต้องละทิ้งพวกโจรไป เพราะกลัว
สูญเสียทรัพย์ และเลือกเส้นทางที่เกษมปลอดภัย
ฉันใด กายอันเน่าเปื่อยนี้ก็ฉันนั้น เปรียบเสมือน
โจรปล้นทรัพย์ ถ้าเรายึดมั่นถือมั่นในกายนี้ ทรัพย์
คืออริยมรรคและกุศลธรรมของเราก็จักสูญไป
เพราะฉะนั้นจึงควรละทิ้งกายนี้ แล้วเข้าสู่นิพพาน
อันเป็นแดนเกษมจากโยคะ”
จากนั้นท่านคิดต่อไปอีกว่า “บิดามารดา
รวบรวมกองทรัพย์ใหญ่นี้ไว้ เมื่อไปปรโลกแม้แต่
กหาปณะเดียวก็เอาไปไม่ได้ ส่วนเราควรเปลี่ยน
ทรัพย์หยาบ นี้ให้เป็นอริยทรัพย์ที่จะติดตามตัว
ๆ
ל