ชีวิตและพิธีกรรมในเนปาล : หน้า 53/112

ส่วนมากจะเป็นรถคันเล็ก ๆ เช่น รถมอเตอร์ไซค์ และรถจักรยาน ติดป้ายทะเบียนสีแดงเท่านั้น สมคำ บอกเล่าที่ว่า เนปาล...มีแต่รถป้ายแดง อีกสิ่งหนึ่งที่จะเห็นอยู่ทั่วไปบนถนนที่จอแจ คือวัว คนเนปาลนับถือวัวมาก เพราะถือว่าวัวเป็น พาหนะของพระศิวะ วัวจึงมีสิทธิเสรีที่จะเดินไปไหน มาไหนตามใจชอบ โดยไม่มีใครคอยขัดขวาง ว่า กันว่าคนขับรถที่นี่ระวังวัวมากกว่าระวังคน ขับรถ ชนคนยังพอจะเคลียร์กันได้ แต่ถ้าขับรถชนวัว.... จำคุกสถานเดียว แต่กระนั้นพิธีแห่นาคธรรมทายาทก็เป็นไปด้วย ความเป็นระเบียบเรียบร้อย เพราะความศรัทธาของ พุทธศาสนิกชนชาวเนปาลไม่ยิ่งหย่อนกว่าประเทศ ใดในโลก สมชื่อเมืองแห่งเทพเจ้า เพราะคนเนปาล มีวิถีชีวิตผูกพันกับศาสนามาก พวกเขาผสมผสาน อิทธิพลของศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธไว้ด้วยกัน อย่างกลมกลืน ทุกบ้านจะมีเทพเจ้าประจำบ้าน ตาม ถนนหนทางก็มี การปฏิบัติศาสนกิจถือเป็นเรื่องที่ สำคัญที่สุดในชีวิต คนเนปาลไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้ง เช้า-เย็น ซึ่งคนที่ไปวัดไหว้พระมาแล้วจะแต้มสีแดง ที่หน้าผาก นับเป็นภาพที่เราเห็นจนชินตา ในรอบปีคนเนปาลจะมีเทศกาลที่ต้องหยุด บ่าย ๓ งานเฉลิมฉลองทางศาสนา ๒๐๐ กว่าวัน นั้น หมายความว่า คนที่นี่ทำงานกันแค่ปีละร้อยกว่าวัน เท่านั้น ยิ่งฤดูหนาวจะทำงานแค่ ๑๐ โมงเช้า ถึง โมงเย็น ซึ่งตรงกับช่วงเทศกาลงานบวชที่ เราจัดพอดี แม้อุณหภูมิจะลดต่ำกว่าศูนย์องศา ทว่า เป็นฤดูการท่องเที่ยวของประเทศ เพราะท้องฟ้า โปร่งใสสวยงามที่สุดในรอบปี ชาวพุทธเนปาลบอก ข่าวงานบุญนี้ปากต่อปาก จึงมีคนมาร่วมงานกัน อย่างคับคั่ง แม้ประเทศเนปาลจะมีปัญหาในด้าน สาธารณูปโภคมาก น้ำไม่ค่อยไหล ไฟฟ้าดับวันละ ๔-๑๘ ชั่วโมงต่อวัน พอ ๔-๕ ทุ่มร้านรวงปิดหมด แล้ว เงียบสงบไม่มีแสงสี แต่ไม่เป็นอุปสรรคต่อหมู่ คณะยอดนักสร้างบารมีที่ไปร่วมจัดงานบวชครั้งนี้ ๕o