การสร้างสรรค์สถาปัตยกรรม : หน้า 11/171

แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี 4 M ๑ ๑๑ สถาปนิกทั้งหลายที่ต้องคิดอย่างนี้ แต่ละคนยังคิดช้า คิดเร็วต่างกัน รายละเอียดก็เก็บได้ ไม่เท่ากันอีก บาง คนคิดได้ละเอียดยิบ บางคนคิดได้หยาบๆ แต่จากการ คิดซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกระทั่งลงตัว ความคิดก็กลายเป็น ภาพบนกระดาษ คือเวลาคิดครั้งแรก เขาคิดเป็นภาพ กลางอากาศ แล้วจากนั้นจึงเป็นภาพลงในกระดาษ เมื่อเป็นภาพที่ปรับลงตัวในกระดาษ หรือที่เรียก ว่าพิมพ์เขียวแล้ว ก็ลงมือไปหาวัสดุมาก่อสร้าง ไปหาช่าง มาลงมือทำได้ จนในที่สุดก็ได้อาคาร หรือเต็นท์ขนาด ยักษ์ออกมา ขบวนการมันต่อเนื่องกันอย่างนี้ คือจาก ภาพกลางอากาศ กลายมาเป็นภาพในกระดาษพิมพ์เขียว แล้วในที่สุดเราก็หาเงินหาทอง หาช่าง หาอุปกรณ์มา สร้างเป็นอาคารตามที่เราต้องการได้ เมื่อคิดครั้งแรก สถาปนิกแต่ละคนคิดได้ช้าเร็ว ไม่เท่ากัน ตอนเขียนแบบลงพิมพ์เขียว แต่ละคนก็เขียน ได้ช้าเร็วไม่เท่ากัน ครั้นลงมือหาทุน ลงมือหาช่าง ลง มือทำ ลงมือหาวัสดุอะไรก็ตามที ก็ช้าเร็วไม่เท่ากัน ความประณีตขณะก่อสร้างก็ไม่เท่ากัน หลายสิ่งหลาย อย่างล้วนแตกต่างกัน เพราะขึ้นอยู่กับบุคคล แต่สิ่งที่ เหมือนกันก็คือ มันเป็นขั้นตอนอย่างที่หลวงพ่อบอก