การทำดีและการทำชั่วในพุทธศาสนา : หน้า 89/171

แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี 4 ๑ ๘๙ ทำความเสียหายสิ่งใดสิ่งหนึ่งลงไป โดยไม่ได้มีเจตนา แต่ ในใจจริงแล้วอยากจะให้สิ่งที่เราทำนั้นมันดีด้วยซ้ำไป “ชั่ว” เกิดจากการทำผิดทั้งๆ ที่รู้ว่าผิด รู้ว่าทำอย่าง นั้นไม่ดี รู้ว่าจะต้องเสียหาย แต่ก็ยังฝืนไปกระทำเข้า เป็นพวกแกล้งโง่ ผลที่ได้รับก็คือยิ่งทำก็ยิ่งทุกข์ ยิ่ง เดือดร้อน ยิ่งมืดบอด ยิ่งได้บาป ท่านผู้รู้ทั้งหลายก็ติเตียน ผู้ที่จะเจริญงอกงามในพระพุทธศาสนาได้ ต้องเป็น คนประเภทไม่ยอมทำชั่ว ไม่ยอมเป็นคนเลว หากว่าไป พลั้งเผลอทำผิดก็ยอมรับว่าผิด พลาดก็ยอมรับว่าพลาด แต่ เมื่อผิดแล้วครั้งหนึ่ง แม้หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรจะไม่ ยอมให้ผิดซ้ำ ทั้งจะระวังไม่ให้พลาดซ้ำอีกเป็นอันขาด ะะ ถ้าพระภิกษุสามเณรรูปใดสำนึกไว้อย่างนี้อยู่เสมอ ท่านจะมีความก้าวหน้าในพระธรรมวินัยของพระบรม ศาสดาตลอดไป ใจจะถูกยกสูงขึ้นไปตามลำดับๆ ความ บริสุทธิ์ก็จะเพิ่มพูนสะสมมากขึ้นเป็นเงาตามตัว และจะ สามารถสร้างบารมีอยู่ได้ตลอดรอดฝั่งนะลูกนะ