การฝึกสมาธิและศีล : หน้า 14/171

M ๑๔ แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี ๑ แต่พระที่ศีลดี สามเณรที่ศีลดี ญาติโยมที่ศีลดี ใจ จะวนเวียนอยู่ในตัวตลอดเวลา แล้วก็เข้าใกล้ศูนย์กลาง กายเข้าไปเรื่อยๆ พอได้ฝึกสมาธิเพิ่มขึ้นอีก ใจก็จะปัก แน่นติดอยู่ในศูนย์กลางกายสนิทที่เกี่ยว ถ้าผู้ใดมีแค่ศีล แต่ไม่ได้ฝึกสมาธิ ใจของผู้นั้นก็ เพียงวนเวียนๆ อยู่แถวศูนย์กลางกาย ยังไม่ยอมหยุด นิ่ง แต่ถ้าใครศีลที่บริสุทธิ์ด้วย สมาธิก็ดีด้วย คราวนี้ ไม่ใช่วนเวียนอยู่รอบๆ เท่านั้น ใจปักติดดำดิ่งเข้าศูนย์ กลางกายไปเลย ไปหยุดนิ่งสนิทอยู่ที่นั่น ปกติใจคนเราที่ยังไม่หมดกิเลสจะวิ่งเพ่นพ่านไป มา แต่ศูนย์กลางกายตั้งอยู่กับที่ ศูนย์กลางกายอุปมา เหมือนกับข้างกลักไม้ขีด ใจเหมือนกับหัวไม้ขีด ถ้า หัวไม้ขีดถูกขุดควบลงไปข้างกลักได้เร็วถูกส่วนเมื่อไร เมื่อนั้นไฟก็จะติดพรีบขึ้นทันที ถ้าเราเริ่มมีศีล ใจก็จะถูก ตีกรอบให้วนเวียนอยู่แถวศูนย์กลางกาย พอฝึกใจให้ เป็นสมาธิเข้าอีก ใจก็เข้าไปอยู่ในศูนย์กลางกายได้ มันเหมือนเอาหัวไม้ขีดบุญ ชุดควบลงไปที่ศูนย์ข้าง กลักไม้ขีด บุญก็เกิดเป็นไฟสว่างพริบขึ้นมาทันที บุญที่ เกิดขึ้นมาในใจ มีคุณสมบัติทั้งใสทั้งสว่างจะชำระใจ ให้ใสสะอาดบริสุทธิ์เพิ่มขึ้นเป็นลำดับ เหตุกับผล รองรับกันอย่างนี้