ความเพียรพยายามและการสร้างบุญ : หน้า 7/124

บ่อย ๆ ต้องมีความเพียรพยายามไม่ลดละ บุญแม้ น้อยนิดต้องคิดทำ แม้จะทำยากแต่มีความสุขเป็น ผลก็ต้องทนเอา เหมือนเราจำเป็นต้องผ่าตัด ต้องทน เจ็บปวดเพื่อให้หายจากโรค ต้องฝืนกินยาขมจะได้ หายเจ็บป่วยไข้ การชิงช่วงระหว่างใจหมอง กับใจใสมีอยู่ตลอดเวลา เราต้องฝึกทำใจให้ใส ๆ อย่าให้หมอง และอย่าให้อกุศลมาครอบงำา จิตใจของเราได้ เฮือกสุดท้าย....ใจใส เฮือกสุดท้ายของชีวิตนั้นสำคัญมาก เพราะจะ ไปอบายหรือสบายจะไปสุคติหรือทุคติก็อยู่ที่ใจหมอง หรือใสนี่แหละ ในสมัยพุทธกาล มีพ่อค้าท่านหนึ่ง มีอาชีพค้าขายผ้าหลากหลายชนิดด้วยกัน วันหนึ่ง เขาบรรทุกผ้าเต็มเกวียนเดินทางไปเมืองสาวัตถี เพื่อ ทำการค้า พระบรมศาสดาเสด็จผ่านมา ครั้นทอด พระเนตรเห็นพ่อค้าท่านนี้แล้ว ทรงแย้มพระโอษฐ์ เมื่อพระอานนท์ทูลถามจึงตรัสว่า "อานนท์ เธอเห็น พ่อค้าผู้มีทรัพย์คนนั้นไหม” “เห็นพระเจ้าข้า” “พ่อค้า ไม่รู้ว่าอันตรายถึงแก่ชีวิตจะเกิดขึ้นกับตน จึงคิดที่ จะอยู่ที่นี่ตลอดปีเพื่อทำการค้าขาย พ่อค้าคนนี้จะ มีชีวิตอยู่อีกเพียง 5 วันเท่านั้น ด้วยความสงสาร พระอานนท์จึงทูลขออนุญาต ไปบอกพ่อค้า ครั้นพ่อค้าได้ฟัง แทนที่จะมัวแต่วิตก กังวล เขาได้ตั้งใจที่จะใช้เวลาที่เหลืออยู่น้อยนิดนี้ สร้างบุญให้เต็มที่ด้วยการถวายสังฆทานมีพระสัมมา &