ข้อความต้นฉบับในหน้า
ที่ปรึกษา
พระครูวิเทศปัญญาภรณ์ (สมบุญ สมมาปุญโญ)
พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ
พระวิษณุ ปญฺญาทีโป
พระครูธรรมธรอารักษ์ ญาณารกุโข
พระสมุห์อำนวยศักดิ์ มุนิสาโก
บรรณาธิการบริหาร
พระสมบัติ รกฺขิตจิตโต
กองบรรณาธิการ
พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระตรีเทพ ชินจุกุโร,
พระสนิทวงศ์ วุฑฺฒิวํโส, พระมหาธีระ นาถธมฺโม,
พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล, พระมหาเอก จนฺทูปโม
พระธนรินทร์ สิริธโร, พระวรัช คุณงฺกโร
พระสิปปภาส พฺรหฺมสโร, พระบริบูรณ์ ธมฺมวิชโช
ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์, วรวรรณ ถนอมพงษ์,
วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์,
สุธิดา จินดากิจนุกูล, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์,
น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, ระพีพรรณ ใจภักดี, เมธินี จอกทอง,
อรพรรณ วีระกูล, รัตนพล ธนเสฐภักดี,
กําพล แก้วประเสริฐกุล, บุษบา ธาราสมบัติ
กนกพร เทศนา, พรชนก คู่รัตนา, จันทร์จิรา มีเดช,
รัตนา อรัมสัจจากุล, ประวีร์ ธรรมรักษ์,
ผ่องศรี ทานาแชง, เทวี สุขศิริ
บรรณาธิการสารสนเทศ
วรรณภา พลกลาง
ฝ่ายภาพ
ศูนย์ภาพนิ่งและบรรณาธิการภาพ
ฝ่ายศิลปกรรม
กองพุทธศิลป์, ล็อพงศ์ ลีลพนัง,
วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์,
ภัทรา ศรีวสุธา, ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์,
สุพัตรา ปัญญาแสง, พีระ แสงงาม,
สิริพันธุ์ สมาหารพันธุ์, สุภชา ศรีโสภิต
ฝ่ายโฆษณา
ปราณี ชัยผดุง ๐๘-๖๗๗๑-๒๒๖๘
ตฤณพรรษ ตำนานวัน, สุพัตรา แก่นจันทร์
ฝ่ายสมาชิก
อรุณี พลกลาง ๐๘-๑๓๐๖-๕๓๙๓
โรงพิมพ์
บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จำกัด
จัดทําโดย
วารสาร “อยู่ในบุญ”
เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ
ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน
มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้
๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน
ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
และเกิดกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า
ถึงธรรมะภายใน
๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก
เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา
ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ-
ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำาไปใช้ให้เป็น
ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน
๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน
สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ
๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ
พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป
Tē
ทำไม..ธรรมทาน ถึงชนะการให้ทั้งปวง?
ในสมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีชีวิตอยู่ มีการประชุมกัน
ของเหล่าเทวดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อพยายามไขปัญหาทั้ง
ข้อ คือ ๑. ในบรรดาทานทั้งหลาย...ทานชนิดใดยอดเยี่ยมที่สุด?
๒. ในบรรดารสทั้งหลาย...รสอะไรเลิศที่สุด? ๓. ในบรรดาความยินดี
ทั้งหลาย...ความยินดีอะไรเป็นเลิศที่สุด? ๔. ความสิ้นไปของตัณหา
ประเสริฐที่สุดเพราะอะไร? แต่ก็ไม่มีเทวดาตนใดตอบได้ จึงพา
กันไปถามท้าวมหาราชและท้าวสักกเทวราช ซึ่งท่านก็ตอบไม่ได้อีก
และด้วยเหตุนี้เองเหล่าเทวดาจึงพากันไปกราบเรียนถามพระสัมมา
สัมพุทธเจ้า ซึ่งพระองค์ทรงตอบว่า... การให้ธรรมทาน ชนะการให้
ทั้งปวง รสแห่งธรรม...ชนะรสทั้งปวง ความยินดีในธรรม...ชนะความ
ยินดีทั้งปวง ความสิ้นตัณหา...ชนะทุกข์ทั้งปวง....
และที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า การที่คนเราจะทำความดี หรือ
กลับตัวกลับใจเป็นคนดีได้นั้น ก็ต้องได้รับข้อคิดจากการฟังธรรม
หรืออ่านธรรมะมาก่อนจึงเป็นเหตุให้เขาได้ตั้งใจถวายทานที่ยิ่งใหญ่
สร้างมหาวิหาร ออกบวช หรือแม้แต่การตั้งความปรารถนาที่จะเป็น
พระพุทธเจ้าหรือพระอัครสาวก ก็ล้วนแต่ต้องฟังหรืออ่านธรรมะ
มาก่อนทั้งนั้น และท้ายที่สุด... การที่คนเราจะหมดกิเลส ไปนิพพาน
หรือที่สุดแห่งธรรมนั้น ก็เนื่องมาจากการรับรู้ธรรมมาก่อนเช่นกัน....
ดังนั้น...การให้ธรรมทาน จึงชื่อว่า ชนะการให้ทั้งปวง อีกทั้ง
ยังเป็นสิ่งที่เมื่อให้แล้ว มีแต่ประโยชน์เกิดขึ้นเพียงฝ่ายเดียว และ
ที่สำคัญยังมีอานิสงส์มากอย่างจะนับจะประมาณมิได้ ดังมี
พระอรรถกถาจารย์เปรียบเทียบไว้ว่า การได้ถวายจีวรแด่พระพุทธเจ้า
พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระขีณาสพ ที่นั่งติด ๆ กันในจักรวาล
ถึงพรหมโลก ยังมีอานิสงส์ไม่ถึง ๑ ใน ๑๖ ส่วน ของการให้ธรรมทาน
ค
ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเพียงคาถาเดียวเลย....