ชีวิตก่อนการบวชและการเปลี่ยนแปลงของพระนวกะ : หน้า 48/124

พระสิทธิกร วรวิชโช อายุ ๒๒ ปี พระนวกะ พรรษา ๑ ปี พ.ศ. ๒๕๕๔ วัดพระธรรมกาย “กว่าที่จะได้มาอยู่ในเพศสมณะ อาตมาเคย เกะกะเกเรมาก่อน ทำตัวโจ๋จนแม่เป็นห่วงจึงไม่ยอม ให้เรียนต่อชั้น ปวช. เพราะกลัวจะไปก่อเรื่องวิวาท ถูกไล่ฆ่าไล่ยิง จนกระทั่งล่าสุดอาตมาไปทำงานเป็น ช่างเชื่อมอยู่ในโรงงานแห่งหนึ่งที่ จ.ปทุมธานี แต่ก็ ยังเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ได้ ซ้ำร้ายกลับยิ่งดื่มหนัก และเล่นพนันทุกอย่างเหมือนถูกผีพนันเข้าสิงวันหนึ่ง พอสร่างเมา ตื่นขึ้นมาเห็นสภาพตัวเองแล้วรู้สึก สลดใจมาก ไม่คิดว่าตัวเองจะใช้ชีวิตได้มั่วชั่วขนาดนี้ จนคิดอยากบวช พอไปบอกแม่ว่า “ผมอยากบวช” ท่านถึงกับอึ้ง เหมือนไม่เชื่อหูตัวเอง “ในวันที่โกนหัวเพื่อเตรียมบวชนั้นไม่รู้น้ำตา มันมาจากไหน มันไหลอาบแก้มไม่หยุด และแม่ของ อาตมา ท่านพูดทั้งน้ำตาว่า “รู้มั้ย...แม่รอคอยวันนี้ มานาน วันนี้ดีใจที่สุด ที่ลูกชายของแม่จะบวช “ตั้งแต่มาบวชชีวิตของอาตมาก็เปลี่ยนไปใน ทางที่ดีขึ้นแบบคาดไม่ถึงจริง ๆ และยังได้ค้นพบว่า จริงๆ แล้ว เรามีชีวิตเพื่อสร้างบุญสร้างบารมี พอได้ นั่งสมาธิก็ทำให้ได้ค้นพบตัวตนที่แท้จริงอีกด้วย วันหนึ่งอาตมาตื่นมานั่งสมาธิตอนตี ๓ โดยพยายาม ทำใจนิ่ง ๆ ไม่คิดอะไร สักพักใหญ่ๆ ใจก็เริ่มสงบ มันนิ่งไปเองเลย แล้วก็เห็นรอยยิ้มของญาติ ๆ เห็น รอยยิ้มของโยมพ่อโยมแม่ แล้วอยู่ๆ รอยยิ้มที่เห็น ๆ “ตั้งแต่มาบวชชีวิตของอาตมา ก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นแบบคาดไม่ถึงจริง ๆ และยังได้ค้นพบว่า จริง ๆ แล้ว เรามีชีวิตเพื่อสร้างบุญสร้างบารมี" ก็กลับกลายเป็นวงกลมใส ๆ หมุนอยู่ในท้อง หมุน ไปหมุนมาก็กลายเป็นดวงแก้วที่สว่างโพลงเหมือน ดวงอาทิตย์ แต่ไม่ร้อนเหมือนดวงอาทิตย์ ดวงแก้ว นั้นใหญ่เท่ากำปั้น สว่างเด่นมาก ๆ แม้จะลืมตา ดวงแก้วก็ยังอยู่ วันนั้นอาตมายิ้มได้ทั้งวัน มีความสุข มากจนพูดไม่ถูก รู้สึกอิ่มเอิบใจตลอดเวลา” พระพัชรธนาเรศ สมาจาโร อายุ ๒๓ ปี พระนวกะ พรรษา ๑ ปี พ.ศ. ๒๕๕๔ วัดพระธรรมกาย “ก่อนจะมาบวชชีวิตของอาตมาก็สุขสบายดี การงานมั่นคง เพราะเป็นทันตแพทย์อยู่ที่โรงพยาบาล ประจำอำเภอนาดี จังหวัดปราจีนบุรี แต่ละวันที่ ผ่านไป อาตมาเห็นใคร ๆ ต่างก็วุ่นวายอยู่กับการ ทำมาหากิน มันวุ่นวายจนเกิดความรู้สึกว่า โอ้.. ชีวิตแบบนี้ช่างน่าเบื่อหน่ายแล้ววันหนึ่งอาตมาได้ยิน เสียงชวนบวชจากรถประชาสัมพันธ์ที่วิ่งผ่านมาพอดี จึงไปขอใบโบรชัวร์ และตกลงใจเขียนใบสมัคร ทันที พอบวชแล้วอาตมามีความสุขทุกวันในร่มผ้า