สร้างความสบายให้ผู้ใกล้ละโลก : หน้า 11/94

11 1.2 สร้างความสบาย 4 อย่างให้ผู้ใกล้ละโลก ซึ่งถือเป็นสิ่งแวดล้อมรอบตัวคนไข้ ได้แก่ 1.2.1 อาวาสเป็นที่สบาย สถานที่พักก่อนใกล้ละสังขาร ควรมีบรรยากาศดี น่าอยู่ สะอาด สงบเงียบเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่รกรุงรัง อากาศถ่ายเทได้สะดวก เอื้อต่อการทำสมาธิภาวนา ภายในห้องควรมีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ และสิ่งที่ประดับตกแต่งภายในห้องควรเป็นภาพที่ก่อให้จิตเป็นกุศลหรือภาพการบำเพ็ญบุญต่าง ๆ ของ ผู้ใกล้ละโลก ติดไว้ในจุดที่สามารถเห็นได้ชัด เพื่อให้ระลึกนึกถึงแต่สิ่งที่เป็นกุศลตลอดเวลา 1.2.2 บุคคลเป็นที่สบาย ๆ ผู้ใกล้ชิดหรือผู้ดูแลไข้ ควรเป็นผู้ที่มีศีล มีความเข้าใจในธรรมะและความเป็นจริงในวัฏฏสงสาร มีจิต และอารมณ์ที่แจ่มใส สามารถสร้างความสบายใจและกำลังใจให้กับผู้ใกล้ละโลกได้ ดูแลเอาใจใส่ด้วยจิตเมตตา พูดจาด้วยถ้อยคำที่ดีเป็นอรรถเป็นธรรม ยังจิตของผู้ป่วยให้นึกถึงแต่บุญและความดีที่เคยทำมา ไม่กังวลกับ สิ่งต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคน สัตว์ สิ่งของ ไม่แสดงอาการเศร้าโศก ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกันด้วยเรื่องมรดก เพราะจะทำให้ผู้ใกล้ละโลกรู้สึกเศร้าหมองไปด้วย หากทราบว่าผู้ป่วยมีโอกาสรอดน้อยจริง ๆ ก็ไม่ควรปล่อยให้ ทรมานกับเครื่องมือทางการแพทย์ที่มีสายระโยงระยาง ขยับไปไหนก็ไม่ได้ พูดอะไรก็ไม่ได้ ทำให้เกิด ความรำคาญกายและใจ ผู้ป่วยจะเสียโอกาสในการทำความดีครั้งสุดท้ายของชีวิต มีแต่ต้องนอนรอความตาย เท่านั้นเอง ควรพาผู้ป่วยมาที่บ้านคอยกระซิบให้นึกถึงพระรัตนตรัยหรือบุญกุศลต่าง ๆ ที่เคยทำมา