สัจธรรมของชีวิตและความรักของแม่ : หน้า 60/94

60 ได้อย่างองอาจ ลูกหวังและปรารถนาอย่างยิ่ง ให้แม่คอยเติมพลังชีวิตให้แก่ลูกดั่งเช่นเคย แต่สิ่งที่ลูกหวังคง ไม่มีวันกลายเป็นจริงไปได้อีกต่อไปแล้ว อัตภาพความเป็นมนุษย์ช่างสั้นนัก ดุจรอยไม้ที่ขีดลงไปบนผืนน้ำ เพียงไม้เคลื่อนผ่าน รอยนั้น ก็อันตรธานไปสิ้น ชีวิตมนุษย์ก็ดุจเดียวกัน เมื่อเกิดขึ้น เพียงไม่นาน ก็ดับสูญ ไม่มีใครที่จะล่วงพ้นกฎเกณฑ์ ความเป็นจริงนี้ไปได้ คุณแม่รู้ซึ้งในสัจธรรมข้อนี้ ตลอดระยะเวลาที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านจึงเร่งสั่งสมบุญ ทั้งทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาไม่เคยขาด เป็นผู้นำบุญ ชักชวนลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคนให้ได้ สร้างบุญ เพราะท่านรู้ว่า สิ่งที่จะเป็นที่พึ่งให้ท่านได้ในชีวิตหลังความตาย มีเพียงบุญที่ได้กระทำไว้เท่านั้น ท่านจึงเป็นต้นบุญต้นแบบที่ลูกหลานได้ยึดถือดำเนินตามเรื่อยมา แม้วันนี้ จะไม่มีคุณแม่ให้พวกเราได้พักพิงใจอีกแล้ว แม้พวกเราจะไม่มีโอกาสปรนนิบัติดูแลตอบแทน พระคุณท่านเหมือนเช่นวันวาน แต่ทว่าทุกสิ่งที่แม่พร่ำสอน จะกลายเป็นอนุสรณ์ที่ประทับอยู่กลางดวงใจ ซึ่งจะเป็นตัวแทนของแม่ที่จะอยู่กับลูกทุกคนตลอดไปไม่มีวันเสื่อมสลาย ด้วยอำนาจแห่งคุณพระรัตนตรัย และบุญบารมีที่คุณแม่และลูก ๆ ได้ทำมาทุกภพทุกชาติ ตราบจนกระทั่งปัจจุบัน จงปกป้องคุ้มครองคุณแม่ ให้เดินทางไปสู่แดนอันแสนสุขบนสรวงสวรรค์ บันเทิงใจ อยู่ในพิมานสถานตลอดกาลนานเทอญ