ประเพณีการทำบุญให้ผู้ตาย ส่งบุญ หน้า 71
หน้าที่ 71 / 94

สรุปเนื้อหา

ประเพณีการทำบุญให้ผู้ตายมีความสำคัญที่ต้องปฏิบัติตามในช่วง 7, 50 และ 100 วัน หลังจากการเสียชีวิต โดยเฉพาะในช่วง 7 วันแรกที่สำคัญต่อสภาวะจิต เมื่อจิตมีความผ่องใส จะนำไปสู่สุขคติ ในขณะที่จิตที่เศร้าหมองอาจนำไปสู่อบายศรี ในกลุ่มที่ทำบุญควรมีความเข้าใจถึงความหมายและความสำคัญของการทำบุญในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน การปฏิบัติดังกล่าวสามารถช่วยให้ผู้ที่ล่วงลับได้รับบุญและส่งเสริมให้จิตใจดีขึ้นได้อีกด้วย

หัวข้อประเด็น

-ประเพณีการทำบุญ
-สัตมวาร
-ปัญญาสมวาร
-สตมวาร
-ความสำคัญของจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

71 6.1 ประเพณีการทำบุญให้ผู้ตาย ในช่วง 7 วัน 50 วัน และ 100 วัน นับแต่โบราณนานมาจะมีการทำบุญกุศลให้แก่ผู้ตายในช่วง 7 วันนับตั้งแต่วันสิ้นลม เรียกว่า “สัตมวาร” ทำบุญในช่วง 50 วัน เรียกว่า “ปัญญาสมวาร” และทำบุญในช่วง 100 วัน เรียกว่า “สตมวาร 6.2 ทำไมต้องทำบุญในช่วง 7 วัน 50 วัน และ 100 วัน ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่า สภาวะจิตก่อนละโลกเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด ซึ่งถือเป็นศึกชิงภพ คือ ถ้าจิตผ่องใส ไม่เศร้าหมอง ย่อมมีสุขคติเป็นที่ไป แต่ถ้าจิตเศร้าหมองไม่ผ่องใส ย่อมมีทุคติเป็นที่ไป กล่าวง่าย ๆ คือ “ใจใสไปสวรรค์ ใจหมองไปอบาย” ส่วนใหญ่ชีวิตหลังความตายของผู้ที่ละโลกไปแล้ว สามารถ แบ่งได้เป็น 3 กลุ่มก็คือ กลุ่มที่ 1: ใจไม่ใส ไม่หมอง ขณะมีชีวิตอยู่ บุญไม่ทำ กรรม (บาป) ไม่สร้าง กลุ่มนี้จะมีโอกาสอยู่ในโลกมนุษย์ 7 วัน ครบ 7 วัน เจ้าหน้าที่จะมารับตัวไปยมโลก เพื่อรอพิพากษา กายละเอียดกลุ่มนี้ แม้เลย 7 วันไปแล้ว หมู่ญาติยังมีโอกาสทำบุญให้ได้อีก ในช่วง 100 วัน เพราะถึงแม้ กายละเอียดจะไปยมโลกแล้ว แต่ยังเป็นช่วงที่มีโอกาสรับบุญได้ เพราะยังไม่ได้รับคำพิพากษา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More