ข้อความต้นฉบับในหน้า
การทบทวนคุณธรรม
๔๗
หลวงพ่อเคยเห็นนานทีปีหนว่า เพื่อนๆ ที่
โยมพ่อพูดถึงเหล่านั้นมาเยี่ยมโยมพ่อในฐานะที่เป็น
เพื่อนรักกันมา เวลามาก็ติดยศ ติดดาวกันมาเป็นแผง
แต่โยมพ่อกลับเป็นคนเดียวในรุ่น ที่ต้องก้มหน้าก้มตา
ขุดดิน ฟันหญ้า ทำมาหากินชนิดหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน
ตลอดชีวิต ด้วยเหตุนี้กระมังท่านจึงค่อนข้างคิดมาก
เพราะในรุ่นก็มีท่านคนเดียวที่เป็นเช่นนี้
หลวงพ่อไม่อยากใช้คำว่า “ท่านน้อยใจ” แต่
ท่านสงสัยว่า ทำไมชะตาชีวิตของท่านจึงไม่ค่อยยุติ
ธรรมกับท่านเลย
ตรงนี้ก็ต้องยอมรับว่า ถ้าหลวงพ่อเองไม่
เจอครูบาอาจารย์ผู้ทรงภูมิธรรมอย่างหลวงพ่อวัด
ปากน้ำฯ อย่างคุณยายอาจารย์ของเรา ที่กล้ามายืน
ยันว่านรกมีจริง สวรรค์มีจริง ชาติที่แล้ว ชาติหน้ามี
จริง บุญบาปมีจริง บุญมีลักษณะอย่างนั้นๆ บารมี
มีลักษณะอย่างนั้นๆ นิพพานมีลักษณะอย่างนั้นๆ
ถ้าใครจะตกนรกต้องก่อเวรก่อกรรมอย่างนั้นๆ ใคร
อยากขึ้นสวรรค์ต้องสร้างบารมีอย่างนั้นๆ ฯลฯ หลวง
พ่อก็คงจะพกความสงสัยติดตัวไปตลอดชาติ อย่าง