บทเรียนเกี่ยวกับการมีครูและบารมี แด่นักสร้างบารมี 2 หน้า 16
หน้าที่ 16 / 131

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาอภิปรายเกี่ยวกับความจำเป็นของการมีครูที่ดีและกัลยาณมิตรในชีวิต โดยยกตัวอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ต้องมีครูเพื่อนำทาง การมีครูช่วยให้ไปสู่ความสำเร็จและความรู้ในธรรมะได้อย่างถูกต้อง อีกทั้งยังเน้นถึงความสำคัญของการพัฒนาตนเองเพื่อเป็นที่พึ่งพาของตน ควบคู่ไปกับการเรียนรู้จากผู้อื่น การสร้างบารมีจึงต้องอาศัยครูและคำสอนที่จะทำให้ธรรมะเข้าใจแจ่มแจ้งและมั่นคง

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของครู
-การเรียนรู้จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-การสร้างบารมีในชีวิต
-การเป็นที่พึ่งแห่งตน
-บทบาทของกัลยาณมิตร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แด่... สร้างบารมี ๒ ๑๖ หรืออย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา พระองค์ก็ต้องทรงเคยได้ครูดีชี้นำมาตลอดทาง นับ ชาติกันไม่ถ้วน คือได้พบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในอดีต มานับล้านๆ พระองค์ ศึกษาธรรมะจากสำนักพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าในอดีตมานักต่อนัก จนกระทั่งภูมิ ธรรมแน่น ในพระชาติสุดท้าย พระองค์จึงสามารถ ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณ บรรลุธรรมเป็นพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าบรมครูของพวกเราด้วยพระองค์เอง ขนาดพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งถือว่าเป็น บุคคลผู้เลิศที่สุดในโลก ก็ยังต้องทรงมีครูมาก่อน เพราะฉะนั้นหลวงพ่อจึงกล้ายืนยันว่า “คนเราต่อให้เก่งแสนเก่งแค่ไหน ล้วนไม่ สามารถจะเอาดีโดยลำพังตัวเองได้ทุกคน จำเป็น ต้องมีครูดี มีกัลยาณมิตร ช่วยเคี่ยวเข็ญ อบรมสั่งสอน อย่างน้อยก็ต้องปูพื้นฐานอันถูกต้องมั่นคงให้ก่อน” ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน พวกเราบางคนอาจจะนึกแย้งว่า ถ้าอย่าง นั้นก็ค้านกับพุทธพจน์ที่ว่า “อัตตาหิ อัตตโน นาโถ ตน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More