ข้อความต้นฉบับในหน้า
แด่... สร้างบารมี ๒
១២៦
สัมพุทธเจ้า ได้เป็นพระบรมครูของพวกเรา
สำหรับพวกเรา ถ้าเข้าถึงพระธรรมกาย
เมื่อไร ก็หมายถึงว่าเรามาได้ครึ่งทาง เท้าซ้ายเหยียบ
โลกมนุษย์ เท้าขวาก้าวเหยียบพระนิพพาน ไปได้ครึ่ง
ทาง ปิดนรกได้สนิท เปิดสวรรค์ให้กับตนเองได้เต็ม
ที่ ส่วนจะก้าวขึ้นไปพระนิพพานได้ทั้งสองเท้าหรือ
ไม่ได้นั้น ยังอีกเรื่องหนึ่ง ต้องเพียรกันต่อไปอีก
ภาพการปฏิบัติหน้าที่การงานทั้ง ๓ งบ
จะต้องชัดเจนอย่างนี้ จะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่ได้ จะ
เอาแต่นั่งสมาธิภาวนาอย่างเดียว โดยไม่ทํางาน
รักษาองค์กร ไม่ฝึกหัดขัดเกลานิสัยใจคอใดๆ ทั้งสิ้น
ได้ไหม? มันก็ไปไม่ได้ แค่สัจจะไม่พอ จริงจังจริงใจ
ไม่พอ มันก็นั่งสมาธิหลับคอตกอยู่นั่นแหละ มันไป
ไม่ได้หรอก
บางคนนั่งก็ตั้งใจนั่ง นิสัยเสียๆ ก็พยายาม
จะแก้ แต่ว่าไม่รับผิดชอบหมู่คณะก็ไม่ได้ อย่างน้อย
ที่สุดเมื่อเข้าอาคารภาวนา ก็ต้องรับผิดชอบต่อหมู่
คณะที่ทำภาวนาด้วยกัน ต้องรู้จักถนอมใจกัน ต้อง
ให้กำลังใจกัน นั่นเป็นงานรักษาองค์กร รักษาหมู่คณะ
อีกชนิดหนึ่ง